അവർ ചവിട്ടിക്കടന്നു പോയ കരിയിലകളും പേപ്പർ കഷ്ണങ്ങളും ഒക്കെ പെറുക്കിയെടുത്ത് അതൊക്കെ ആർത്തിയോടെ നക്കുമ്പോഴും എന്റെ മാറോട് ചേർക്കുമ്പോഴും അവയിൽ ഒരുപാട് ഉമ്മ വക്കുമ്പോഴുമൊക്കെയായിരുന്നു.
അതൊക്കെ ഒരു കാലം.!! സ്കൂളിലും കാലിൽനോട്ടത്തിന്റെ കാര്യത്തിൽ ഞാൻ ഒട്ടും മോശമല്ലായിരുന്നു കേട്ടോ. 5ാം ക്ലാസ്സ് വരെ പഠിച്ച സ്കൂളിലെ ടീച്ചർമാരുടെ മുഖവും പേരും ഒന്നും ഓർമ്മയില്ലെങ്കിലും അവരുടെയെല്ലാം കാൽപാദങ്ങളും ചെരിപ്പും nail polish കളർ വരെ എനിക്കിപ്പോഴും നല്ല ഓർമ്മയുണ്ട്.
അത്രക്കും നോക്കി വെള്ളമിറക്കുകയും കണ്ണുകൊണ്ട് worship ചെയ്യുകയും ചെയ്തിട്ടുള്ളതാണല്ലോ. എന്റെ ഈ mind real foot fetishist ആയിട്ടുള്ള ഒരാൾക്ക് പെട്ടെന്ന് മനസ്സിലാവുമെന്നാണ് എന്റെ ഒരു ഇത്.
അങ്ങനെ 5ാം ക്ലാസ്സ് കഴിഞ്ഞപ്പോ വേറെ സ്കൂളിൽ അഡ്മിഷൻ എടുത്തു. അന്നു വരെ daily ഞാൻ എന്റെ കണ്ണുകളാൽ ആരാധിച്ചിരുന്ന എന്റെ പ്രിയ ടീച്ചർമാരുടെയും അവിടുത്തെ ഓഫീസിലെ ചേച്ചിമാരുടെയും സീനിയർ ചേച്ചിമാരുടെയുമെല്ലാം കാൽപാദങ്ങളോടും അവരുടെയെല്ലാം ചെരിപ്പുകളോടും സങ്കടത്തോടെ മനസ്സിൽ വിട പറഞ്ഞുകൊണ്ട് ഞാൻ ആ സ്കൂളിന്റെ പടിയിറങ്ങി.
അപ്പോഴും മനസ്സിൽ ആശ്വാസം എന്താണെന്ന് വച്ചാൽ, ഒന്ന് അയൽക്കാരി ചേച്ചിമാരുടെ കാൽപാദങ്ങൾ നോക്കി വെള്ളമിറക്കാം. രണ്ട് പുതിയ സ്കൂളിൽ ഇതിനേക്കാൾ ഭംഗിയുള്ള കാൽപാദങ്ങൾക്ക് ഉടമകളായിട്ടുള്ള ടീച്ചർമാരും ഓഫീസ് സ്റ്റാഫുകളും സീനിയർ ചേച്ചിമാരും കാണാതിരിക്കല്ലല്ലോ എന്നുള്ളതായിരുന്നു. തിരിച്ചു വീട്ടിലേക്ക് വരുന്ന വഴിക്കും ഒരൊറ്റ സ്ത്രീകളുടെ കാൽപാദങ്ങളും വിട്ടു കളഞ്ഞില്ല ഞാൻ.