കുറെ നാളായി എന്റെ തലച്ചോറും മനസ്സും എല്ലാം കാൻഫുഷനിൽ ആണ്… ഡെയ്സിയും ഡാലിയയും മാറിമാറി മനസ്സിനെ വല്ലാത്ത കുഴപ്പിച്ച് കൊണ്ടിരിക്കുന്നു. ഡെയ്സിയെ വിചാരിച്ച് മനസ്സിൽ ഇപ്പോഴും ദുഃഖമുണ്ട്. അവളോടുള്ള സ്നേഹം ഇപ്പോഴും ഒരു തരി പോലും കുറഞ്ഞിട്ടില്ല. അവളെ കുറിച്ചുള്ള ചിന്തകൾ എപ്പോഴും മനസ്സിൽ നിറഞ്ഞു തന്നെ നില്ക്കുകയാണ്. പക്ഷേ എന്നിട്ടും ഡാലിയ എന്റെ മനസ്സിൽ വളരുകയാണ്… എങ്ങനെ എന്തിന് എന്നൊന്നും അറിയില്ല… എന്തു ചെയ്യണം എന്നും മനസ്സിലാവുന്നില്ല. മനസ്സ് ശെരിക്കും കുഴഞ്ഞു മറിഞ്ഞിരിക്കുകയാണ്.
ഒരു നെടുവീര്പ്പോടെ ഡാലിയ ഗിഫ്റ്റ് ചെയ്ത ഡ്രസ് ഇട്ടിട്ട് കണ്ണാടിയിൽ നോക്കി. എന്റെ ശരീരത്തിൽ ടീ ഷര്ട്ട് ഒട്ടി ഇറുക്കി എന്റെ മസിലൊക്കെ എടുത്തു കാണിക്കുന്നത് കണ്ടതും എന്തോ വല്ലായ്മ പോലെ.
വേറെ ടീ ഷര്ട്ട് ഇട്ടാലോ..? ഞാൻ മടിച്ചു നിന്നു. അപ്പോഴാണ് എന്റെ റൂമിന്റെ വാതിൽ തള്ളി തുറന്നുകൊണ്ട് അവർ മൂന്നുപേരും കേറി വന്നത്.
നാലഞ്ച് സെക്കന്ഡ് അരുള് വായും പൊളിച്ചു നിന്നു.
ഷർട്ട് ഇല്ലാതെ എന്നെ ഡെയ്സി ഒരുപാട് വട്ടം കണ്ടിട്ടുള്ളതാണ്, അപ്പോഴൊക്കെ അവളുടെ കണ്ണുകൾ വിടരുന്നതും.. നാണത്തോടെ കണ്ണുകൾ കൊണ്ട് എന്നെ ഉഴിയുന്നതും ഞാൻ കണ്ടിട്ടുണ്ട്. പക്ഷേ ഇപ്പോൾ അവളുടെ കണ്ണുകൾ വിടര്ന്ന് വല്ലാത്ത തിളക്കവും ഉണ്ടായി. എന്നെ ഇങ്ങനെ കണ്ടു കൊതി തീരാത്ത പോലെയാണ് അവള് നോക്കി നിന്നത്.
“വാവ്…..” വിടര്ന്ന കണ്ണുകളോടും.. കുസൃതി ചിരിയോടും… അല്ലി ഓടിവന്നു. വ്യക്തമായി എടുത്തു കാണിക്കുന്ന എന്റ കൈയും, ചെസ്റ്റും, ഷോൾഡർ മസിൽസിലൊക്കെ അല്ലി തൊട്ടും തടവിയും നോക്കി.