ആയിരം പ്രേമാർദ്രം [കൊമ്പൻ]

Posted by

“വേണ്ട!”

“ഇനിയിതിനൊന്നും ഞാനില്ല.”

“ആർദ്രാ!”

“ആർദ്ര തന്നെയാണ്.”

“ആർദ്ര, എടി ഐ ലവ് യു.”

“ഉം.” അവളത് മൂളിയതും, പിന്നെ എനിക്കെന്ത് പറയണമെന്ന് അറിയാതെ കുഴഞ്ഞു.

“അതെ ഐ ലവ് യു ന്നു.”

“കേട്ടു. അപ്പൊ മാളവികയോ?” ആർദ്രയുടെ കൈകളിൽ ഞാനെന്റെ കൈകോർത്തു അമർത്തിപിടിച്ചനേരം അവളെന്നെ ഒരുനിമിഷം തുറിച്ചു നോക്കി. ആ നോട്ടത്തിൽ അവൾക്കെന്നോട് പിണക്കമൊന്നുമില്ലന്നു ഞാനും ഉറപ്പു വരുത്തി.

“മുത്തേ.”

“ഏട്ടാ വെറുതെ എന്നെ ദേഷ്യം പിടിപ്പിക്കണ്ട.”

“നിനക്കെന്നെ ഇഷ്ടമല്ലേ?”

“ഉഹും.”

“ഇത്തിരിപോലും?”

“ഇല്ല.”

“ശെരി, ഞാൻ ഉറങ്ങാൻ പോവാ. നീയോ?”

“ഞാൻ ഹാളിൽ കെടന്നോളാം.”

“അമ്മ ചോദിച്ചാലോ?”

“എന്തേലും പറയണം!”

“വേണ്ട വേണ്ട എനിക്കെങ്ങും വയ്യ.”

“റൂം….…..റൂം…..” എന്റെ ഫോൺ ചാർജ് ചെയ്യാനിട്ടിരിക്കയായിരുന്നു.

“ഏട്ടാ ഫോൺ!”

“അതവിടെ അടിക്കട്ടെ”

“മാളു ചേച്ചിയാവും.”

“ഉം!”

ആർദ്രഫോൺ എന്റെ കൈ വിടുവിച്ചു നടന്നു. അവളുടെ പിന്നഴകിൽ എന്റെ കുണ്ണ പതിയെ ഉണർന്നു. അവൾ എന്റെയടുത്തു തന്നെ വന്നു നിന്നുകൊണ്ട് ഫോൺ പിടിച്ചു നീട്ടി.

“എടുത്തു സംസാരിക്ക് പോ.”

“ഹലോ”

“എടാ നീ ഉറങ്ങിയോ?”

“ഞാനാകെ പ്രാന്ത് പിടിച്ചിരിക്കയാ, നീ ഫോൺ വെച്ചേ. മാളൂ”

“എന്താടാ?”

“ഒന്നൂല്ല, നീയൊന്നു ഫോൺ വെക്ക്, എനിക്കെന്തോ പോലെ. ഞാൻ നിന്നോട് നാളെ സംസാരിക്കാം.”

“ആദി.”

ഞാൻ നിഷ്ക്കരുണം ഫോൺ കട്ട് ചെയ്തു. ഒപ്പം ഫോൺ ലോക്ക് ചെയ്തു. ആർദ്രയെ നോക്കിയപ്പോ അവളാകെ കൺഫ്യൂസ്ഡ് ഉം പേടിച്ചും ഉള്ള അവസ്‌ഥയിൽ എന്നെ തന്നെ നോക്കി കൊണ്ടിരുന്നു. സോഫയിൽ അവളെ ന്റെ അടുത്തിരുന്നുകൊണ്ട് എന്റെ തോളിൽ തൊട്ടു. ഞാൻ നൈസ് ആയി ഫോൺ ലു ആർദ്ര ശ്രദ്ധിക്കാത്ത പോലെ, മാളവികയ്ക്ക് വിൽ ടോക്ക് ടു യു ടോമറോ ഉമ്മ, എന്ന് മെസ്സേജ് അയച്ചിട്ട്. ഫോൺ അങ്ങ് ഓഫ്‌ലൈൻ ആക്കി.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *