“പെണ്ണെ!”
ഞാൻ പിറകിലൂടെ ചെന്ന് അവളുടെ വയറിലൂടെ ചുറ്റിപിടിച്ചു.
“അമ്മയും ചേച്ചിയും എവിടെ ? അമ്പലത്തിൽ പോയോ?” അവൾ വേഗം തിരിഞ്ഞു. അപ്പൊ ഞാനെന്റെ കൈ കൊണ്ട് അവളെ എന്റെ ദേഹത്തേക്കമർത്തി.
“ഉം, ചെറുതിന്റെ പിറന്നാൾ അല്ലെ ഇന്ന്?”
“അതെല്ലേ!”
“അതെ, ആരുമില്ലാത്തപ്പോ എന്നെ ഇങ്ങനെ പിടിക്കാനൊന്നും വരണ്ട കേട്ടോ, എനിക്ക് പേടിയാണ്.” അവളെന്റെ കൈപിടിച്ച് മാറ്റി, അവളുടെ കണ്ണിലുണ്ടായിരുന്നു നല്ല പിടപ്പ്. കൂർത്ത നോട്ടം!
അവളുടെനേരെ നിന്ന ഞാൻ, ഇരുകൈകൊണ്ടും അവളുടെ ചന്തികുടങ്ങളെ അമർത്തിപിടിച്ചുകൊണ്ട് അവളെ പൊക്കിയെടുത്തു. എന്നിട്ടെന്റെ ചുണ്ടോടു ചേർത്തി.
“ങ്ഹും വിട് ഏട്ടാ.” ആർദ്ര കുതറിയതും ഞാനവളെ നിലത്തിറക്കി. എന്നെയൊരു തള്ളു തള്ളിയതും, അവളുടെ ചുവന്ന മുഖത്തേക്ക് ഞാൻ നോക്കി നിന്നു. എനിക്കെന്തോ അവളെന്റെ സ്വന്തമാണെന്നു തോന്നലാണ്. അവൾക്ക് പക്ഷെ ഉള്ളിൽ പേടിയും അങ്കലാപ്പും.
ഞാൻ അവിടെന്നു ഓടി, കുളിക്കാൻ
അപ്പോഴേക്കും അമ്മയും ചേച്ചിയും പിള്ളേരും കൂടെ ഓട്ടോയിൽ, ഞങ്ങടെ വീട്ടുമുറ്റത്തെത്തി.
അന്നത്തെ ദിവസം പിന്നെ ആർദ്രയുമായി ഒന്നുമുണ്ടായില്ല. അവൾ അടുക്കളയിലും ഹാളിലുമൊക്കെ എനിക്ക് പിടി തരാതെ നടന്നു. എല്ലാരുമുള്ളപ്പോൾ ഞാനവളെ തൊടാനൊന്നും പോകുന്നില്ല, എന്നാലും അവളെ കാണുമ്പോ ഇന്നലെ നനഞ്ഞ പൂറു കൊണ്ട് പിടഞ്ഞ പെണ്ണിന്റെ ആ മുഖമാണ് മനസ്സിൽ നിറയെ!
രാത്രിയെല്ലാരും കൂടെ ടീവി കാണുമ്പോ അവളെന്റെയടുത്തു പോലും ഇരുന്നതുമില്ല. അറിയാതെ പോലും അവളെ ഞാനെന്തെങ്കിലും ചെയ്താൽ പിന്നെ ജീവിച്ചിരുന്നിട്ട് കാര്യമില്ല എന്ന തിരിച്ചറിവാകും.