കവിത [ഋഷി]

Posted by

എന്തൊരു സുഖമായിരുന്നു.. കാലത്തേയൊള്ള വായിൽക്കൊടുപ്പ്…ആഹ് പെണ്ണേ! അവളുടെ കഴുത്തിൽ മൃദുവായി പിടിച്ചുകൊണ്ട് ആ മുഖം എന്നിലേക്കമർത്തി… വെള്ളം അടിച്ചൊഴിച്ചപ്പോൾ ഉയർന്ന അലർച്ച ഞാൻ തൊണ്ടയിലമർത്തി… കിതച്ചുകൊണ്ട് സോഫയിലിരുന്നു… അവൾ എൻ്റെ കുണ്ണ നക്കിത്തോർത്തി. അടുക്കളയിൽ നിന്നും തുണി നനച്ചു കൊണ്ടുവന്ന് മകുടം തുടച്ചു വൃത്തിയാക്കി…

നാളെ സാരിയുടുത്തോണം. കാറിൽ വെച്ച് ഞാൻ പറഞ്ഞു…

എന്തിനാടാ കാട്ടാളാ! അവളുടെ കൂർത്ത നഖങ്ങൾ എൻ്റെ കൈത്തണ്ടയിൽ നോവിച്ചുകൊണ്ടമർന്നു! ആഹ്! നോവുന്നെടീ! ഞാൻ പരാതി പറഞ്ഞപ്പോൾ അവൾ ചിരിച്ചു… ആഹാ! എൻ്റെ മൊല പിച്ചിപ്പറിച്ച് കുണ്ടിയടിച്ചു ചൊവപ്പിച്ചപ്പം നൊന്തതെനിക്കാ! ഞാൻ ലതിച്ചേച്ചിയോടു പറയും!

ഹഹഹ… ഞാൻ ചിരിച്ചു. അവടെ കുണ്ടീലെ തോലു ഞാനെത്രവട്ടം എടുത്തിരിക്കുന്നു! ഒരിടത്തും കുണ്ടിയൊറപ്പിക്കാൻ പറ്റാതെ അവള് കമഴ്ന്നാ കെടന്നോണ്ടിരുന്നത്. അല്ലെങ്കിലെൻ്റെ മടീലിരിക്കും! ഇപ്പഴും അവൾക്ക് മടിയിലിരിക്കണതാ ഇഷ്ട്ടം! മൊലേല് മൊത്തം ചുവന്ന പാടുകളായിരുന്നു!

ശരിക്കും എൻ്റെ കാമുകൻ കാട്ടാളനാണ്! അവൾ മന്ദഹസിച്ചു. ഇത്രേം ജെൻ്റിലായി… സൗമ്യനായി പെരുമാറുന്ന വിശ്വേട്ടനെങ്ങനെയാ കെടപ്പറയിൽ ഇത്രേം വയലൻ്റായത്!

അത്… എൻ്റെ സ്വഭാവത്തിൽ വയലൻസൊണ്ടെടീ! ഞാൻ മുറിവു കരിഞ്ഞതു കാണിച്ചില്ലാരുന്നോ! ആഹ്… അന്നെന്നെ കരകയറ്റിയ രണ്ടു പെണ്ണുങ്ങൾ! അവരിലൊരാളാണ് വയലൻസ് കെടപ്പറയിലൊതുക്കാൻ എന്നെ പഠിപ്പിച്ചത്! സുമേച്ചീടെ അടികൊണ്ടു തുടുത്ത കൊഴുത്തുരുണ്ട കുണ്ടിക്കുടങ്ങൾ എൻ്റെ കണ്മുന്നിൽ തെളിഞ്ഞു മാഞ്ഞു…

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *