കവിത [ഋഷി]

Posted by

നൊമ്പരം കുണ്ടിയിലാകെപ്പടർന്നു… ഠപ്പ്! അടുത്ത പൊള്ളിക്കുന്ന അടി! ഇത്തവണ ഇടത്തേ കുണ്ടിപ്പാതിയിൽ! ആഹ്…. കുണ്ടിക്കാരോ തീയിട്ടതുപോലെ! ഞാൻ കടിച്ചുപിടിച്ചു… കരയാതിരിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു… അപ്പഴാണ് മൂന്നാമത്തെ അടി! ഞാൻ കരഞ്ഞുപോയി! ഓരോ അടി കഴിയുമ്പഴും ഒരിടവേളയുണ്ട്… അപ്പഴാണ് വേദന അതിൻ്റെ ഉച്ചിയിലെത്തുന്നത്. അപ്പഴാണ് അടുത്ത അടി.

രണ്ടു കുണ്ടികളുടേയും മോളിൽ നിന്ന് തുടങ്ങി, മാംസളമായ ചതയിൽക്കൂടി താഴേക്ക്… തുടകൾ തുടങ്ങുന്ന അവിടെ വരെ…. രണ്ടു കുണ്ടിക്കും ഒൻപതടികൾ വീതം! മൊത്തം പതിനെട്ട്! ഞാനപ്പഴേക്കും ശരിക്കുമൊരു പത്തുവയസ്സുകാരനെപ്പോലെ ആ തടിച്ച തുടകളിൽ കമിഴ്ന്നു കിടന്ന് തേങ്ങിക്കരഞ്ഞു. മോളിൽ ചേച്ചിയെൻ്റെ പുറത്തും തുടകളുടെ പിന്നിലും മെല്ലെ തഴുകി… ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല… എത്രനേരം ഞാൻ ചേച്ചീടെ മടിയിൽ കിടന്നു എന്നറിയില്ല.

എണീക്കടാ മോനൂ.. ചേച്ചിയെന്നെ എഴുന്നേൽപ്പിച്ചു. അപ്പോഴാണ്! കുണ്ണ മുഴുത്തു മുന്നോട്ടു നിൽക്കുന്നു! ചേച്ചി അതൊന്നും കണ്ടമട്ടു നടിച്ചില്ല. എൻ്റെ തുണികൾ മൊത്തമൂരി വാങ്ങി ഒരു നനുത്ത തോർത്തെന്നെ ഉടുപ്പിച്ചു. നീ പോയി ആ സോഫയിൽ കിടന്നോ. കമിഴ്ന്നു കിടന്നാ മതി. ഞാനടിച്ചു നിൻ്റെ കുണ്ടീലെ തോലുപൊളിഞ്ഞിട്ടൊണ്ട്…

കേട്ടോടാ മോനൂ! സൗമ്യമായ സ്നേഹം തുടിക്കുന്ന സ്വരം! ഇവരാണോ അടിച്ചെൻ്റെ കുണ്ടി പൊള്ളിച്ചത്! ഞാൻ വേദനയും സഹിച്ച് ഞൊണ്ടി നടന്ന് സോഫയിൽ ചെന്നു വീണതു മാത്രമോർമ്മയുണ്ട്.

ഉണർന്നപ്പോൾ ചൂടുള്ള പതുപതുത്ത തലയണിൽ കവിളമർത്തി കിടപ്പാണ്… ചേച്ചീടെ തടിച്ച തുടകളിലാണ് എൻ്റെ മുഖം അമർന്നിരിക്കുന്നത്! ഞാൻ മുഖമുയർത്തി…

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *