കവിത [ഋഷി]

വിശ്വം. കുറച്ചു നേരം കഴിഞ്ഞ് അവളെന്നെ നോക്കി. ഞാൻ ശല്ല്യപ്പെടുത്തി എന്നറിയാം…

സാരമില്ലെടീ! ഈ സുന്ദരിപ്പെണ്ണുങ്ങൾ ശല്ല്യപ്പെടുത്തുന്നത് എനിക്കിഷ്ട്ടമാണ്! ഞാനിരുന്നിളിച്ചു.

അവൾ മുന്നോട്ടാഞ്ഞ് എൻ്റെ കയ്യിലൊരു കുത്തുവെച്ചു തന്നു. സ്ഥിരം ശിക്ഷ. വേദനിച്ചു.

ആ… പിശാചേ! ഞാൻ കൈത്തണ്ട തിരുമ്മി.

നന്നായിപ്പോയി. ചേച്ചി പോയേപ്പിന്നെ ആകെ വഷളായി എൻ്റെ ബോസു ചെക്കൻ! അവൾ കണ്ണുകൾ കൂർപ്പിച്ചു.

ഡീ! സുന്ദരിയാണെന്നു പറഞ്ഞത് വഷളത്തരമാണോ? ഞാൻ കാലുകൾ നീട്ടി അവളുടെ തടിച്ച തുടകളിലേക്കു വെച്ചു. ഒന്നു മസാജു ചെയ്യടീ! കെഴവനായില്ലേ? ഇപ്പഴാണേല് ഭാര്യേമില്ല. ഇല്ലേല് അവളോടു പറയാരുന്നു. ആ പിന്നേ… അവളുടെ കൊഴുത്ത തുടകൾക്ക് നല്ല മാർദ്ദവമായിരുന്നു.

അവളൊന്നു പകച്ചു. പിന്നെ ചിരിച്ചു. നാണമില്ലല്ലോ, വല്ലവൻ്റേം പെണ്ണുമ്പിള്ളയോട് കാലു തിരുമ്മിത്തരാൻ പറയാൻ!

മിണ്ടാതെ തിരുമ്മടീ! ഞാൻ കണ്ണുരുട്ടി. നിൻ്റെ ബോസാണ് പറയണതെന്ന് മറക്കണ്ട!

ആഹ്… ചൂഷണം! അതും പറഞ്ഞ് അവളെൻ്റെ പാദങ്ങൾ മെല്ലെ മസാജു ചെയ്തു. അവൾ വിരലുകൾ ഞെക്കി.. ഞൊട്ടയൊടിച്ചു.. ചിലപ്പോൾ തഴുകി… ഉപ്പൂറ്റികൾ ഞെക്കിയമർത്തി… ആഹ്… എന്തൊരു സുഖമാടീ പെണ്ണേ! ഞാൻ ചാഞ്ഞിരുന്നു. ഇതിനിടയിൽ ആ തുടകളകന്നതും എൻ്റെ കാലുകൾ അവളുടെ തുടയിടുക്കിലമർന്നതും സത്യം പറയാമല്ലോ! ഞാനറിഞ്ഞില്ല! ഉപ്പൂറ്റിയിൽ ചൂടനുഭവപ്പെട്ടപ്പോൾ ഞാൻ കണ്ണുകൾ പാതി തുറന്നു. ആ തുടകൾ അകന്നിരിക്കുന്നു…

തടിച്ചു മാർദ്ദവമേറിയ തുടയിടുക്ക്.. അവളൊന്നിളകിയപ്പോൾ ഞാനുപ്പൂറ്റി ഒരു കള്ളനെപ്പോലെ മെല്ലെയവിടെയമർത്തി. പിതുങ്ങുന്ന ഭൂമി! വിളവെടുക്കാവുന്ന ഇടം. അവളാ തുടയിടുക്ക് മെല്ലെ എൻ്റെയുപ്പൂറ്റിയിൽ ഇട്ടുരച്ചു… കാലുകൾ പൊള്ളുന്ന പോലെ! നനവുണ്ടോ? ഞാൻ കണ്ണുകൾ തുറന്നു. മെല്ലെ കാലുകൾ പിൻവലിച്ചു.. അവളൊന്നു നിശ്വസിച്ചു…