Posted by സുപ്രഭാതം സാറേ! അവൾ തിരിഞ്ഞു. രാവിലേ വിരിഞ്ഞ ഒരു പൂവു പോലെ കവിതയുടെ മുഖം തിളങ്ങി. അവളുടെ തടിച്ച മുലകൾ! ഒന്നമർന്നു താണു! ആ നീണ്ട വിരലുകൾ ഒരു ചായക്കപ്പ് എൻ്റെ നേർക്കു നീട്ടി.
ഞാനതു വാങ്ങി മൊത്തി. ആഹ്! എൻ്റെ കവിതേ! യൂ ആർ ആൻ ഏഞ്ചൽ! ഞാനൊന്ന് ഡാൻസു ചെയ്തു.
മതി മതി! അവിടിരുന്നാട്ടെ. അവൾ കൂളായി എൻ്റെ ചുമലിൽ കയ്യമർത്തി എന്നെ കസേരയിലിരുത്തി. ചേച്ചി പറഞ്ഞതാ. ദേ നോക്കിയേ! മനോജ് വിനൂനേം കൊണ്ട് സ്വിമ്മിങ്ങ് പൂളിലേക്ക് പോയിരിക്കുവാ. അതും കഴിഞ്ഞ് ബ്രേക്ക്ഫാസ്റ്റ് കഴിച്ചിട്ടേ വരൂ. അപ്പോൾ ഇന്ന് ഞാനെൻ്റെ ബോസിൻ്റെയൊപ്പം ബ്രേക്ക്ഫാസ്റ്റ് കഴിക്കാമെന്നു കരുതി.
ഞാൻ ഞെട്ടലിൽ നിന്നും മുഴുവനായി ഉണർന്നില്ലായിരുന്നു. ഇതെന്ത് മറിമായം! ഇന്നലത്തെ പൂമൊട്ട് ഒറ്റ രാത്രിയിൽ ഒരു വിടർന്ന പുഷ്പമായിരിക്കുന്നു! അവളുടെ മുഖത്ത് സാധാരണ കാണുന്ന അമ്പരപ്പോ മ്ലാനതയോ ഒന്നുമിപ്പോഴില്ല. പകരം കുസൃതിയൊളിപ്പിച്ച ഒരു മന്ദഹാസം മിന്നി മായുന്നു! എന്നാലും ഒളികണ്ണിട്ടു നോക്കിയപ്പോൾ ചിലപ്പോഴെല്ലാം ഒരു ദൃഢനിശ്ചയം ആ കണ്ണുകളിൽ കാണാമോ? ഇതാണ് വക്കീലിൻ്റെ പ്രശ്നം! സാക്ഷികളുടെ കണ്ണുകളിൽ നോക്കി അവരെ വായിക്കുന്ന ശീലം കുടഞ്ഞുകളയാനാവില്ല!
ഞാനിരുന്നത് മേശയുടെ തലപ്പത്താണ്. രണ്ടു പ്ലേറ്റുകൾ മേശപ്പുറത്തു വെച്ചിട്ട് അവളെൻ്റെ വലതു വശത്തു വന്നിരുന്നു. നോക്കിയപ്പോൾ ഒരു കാസറോളും പിന്നെ അടച്ചു വെച്ച രണ്ടു പാത്രങ്ങളും. കാസറോളു തുറന്ന് അവൾ തുമ്പപ്പൂപോലുള്ള ഇഡ്ഢലികൾ വിളമ്പി… പെട്ടെന്നെൻ്റെ മനസ്സിൽ ഒറ്റമുണ്ടു വകഞ്ഞുമാറ്റിയപ്പോൾ വിടർന്ന, കൊഴുത്ത തുടകളുടെ ഇടുക്കിലെ ഇഡ്ഢലിപ്പൂറു തെളിഞ്ഞു… ആഹ്… ഞാൻ തല കുടഞ്ഞു… കവിത ഇതൊന്നുമറിയാതെ ചമ്മന്തിയും സാമ്പാറും വിളമ്പി. സാർ കഴിക്കുന്നില്ലേ?