പുറത്തു നിന്ന് ഡോർ വലിച്ചു തുറന്നത് അബ്ദുറഹ്മാനായിരുന്നു…
അതിനു മുൻപേ , സല്ലു മറുവശത്തെ ഡോർ തുറന്ന് മറുവശത്ത് എത്തിയിരുന്നു…
കാർ ഓഫായിരുന്നില്ല…
അബ്ദുറഹ്മാനെ തട്ടിമാറ്റി, സുഹാനയെ സ്ട്രെച്ചറിലേക്ക് എടുത്തു കിടത്തിയത് സല്ലുവായിരുന്നു…
കാഷ്വാലിറ്റിയുടെ മുൻപിൽ സ്ട്രെച്ചർ എത്തിച്ച ശേഷം സല്ലു ഭിത്തിയിലേക്ക് സർവ്വതും തകർന്നവനേപ്പോലെ ചാരി നിന്നു…
“ ന്റെ ഉമ്മയ്ക്കൊന്നും വരുത്തരുതേ………””
അവന്റെ ഹൃദയം നിശബ്ദം തേങ്ങി..
കാഷ്വാലിറ്റിയ്ക്കു മുൻപിലൂടെ നടന്നു പോകുന്ന ബൈ സ്റ്റാൻഡേഴ്സും ആശുപത്രി ജീവനക്കാരും സല്ലുവിന്റെ നിൽപ്പും കോലവും കണ്ട് അവനെ തുറിച്ചു നോക്കി നീങ്ങുന്നുണ്ടായിരുന്നു..
അവരെയൊന്നും സല്ലു കണ്ടില്ല…
അവന്റെയുള്ളിൽ ഒന്നു മാത്രമായിരുന്നു..
ഒരാൾ മാത്രമായിരുന്നു…
സുഹാന……
അവന്റെ ഉമ്മ…
ഒമാനിലെ ഭ്രാന്തുപിടിച്ച ദിവസങ്ങൾക്കിടയിൽ, സങ്കടവും ദേഷ്യവും കൊണ്ട് , താൻ വെറുതെ കുത്തിക്കുറിച്ച വരികൾ തന്റെ ഉമ്മയുടെ ജീവനെടുക്കുന്ന അവസ്ഥയിലേക്കു വന്നതിൽ അവൻ ഉള്ളു നീറിക്കരഞ്ഞു..
പാടില്ലായിരുന്നു…
ഒന്നും പാടില്ലായിരുന്നു…
തിരിച്ചു നാട്ടിൽ വന്ന ശേഷമെങ്കിലും നിനക്കത് നിർത്താമായിരുന്നു… ഒഴിവാക്കാമായിരുന്നു…
മറ്റൊരാളുടെ പേരിൽ കഥ എഴുതി അയാളെ പറ്റിച്ചു..
അതായിരിക്കാം അയാളന്ന് കമന്റ് ഓഫ് ചെയ്യാൻ കാരണം…
അത് ചെറിയ തെറ്റ്…
സ്വന്തം ഉമ്മയെ കഥാപാത്രമാക്കി kambimaman സൈറ്റിൽ കഥയെഴുതിയത് ഏറ്റവും വലിയ പാപം…
തിരുത്താൻ കഴിയാത്ത തെറ്റ്…
അതിൽ മോശമായി ഒന്നും തന്നെ എഴുതിയിട്ടില്ല എങ്കിലും അതിലെ കഥാപാത്രങ്ങളും അവരുടെ ബന്ധവും നീ ആലോചിക്കണമായിരുന്നു…