ഓർമ്മപ്പൂക്കൾ 10 [Nakul] [എൻ്റെ അമ്മ പ്രമീള]

Posted by

ഞാൻ എൻ്റെ ലിംഗം അമ്മയുടെ ചുടുരക്ത ച ചുവപ്പണിഞ്ഞ യോനിയിൽ നിന്ന് ഊരിയെടുത്തു . അതും രക്ത ചുവപ്പ് ! . പൂർണ്ണ നഗ്നയായി എൻ്റെ മുന്നിൽ കുനിഞ്ഞ് നിൽക്കുന്ന അമ്മയും ചുവപ്പ് !. അമ്മയോനിയും ചുവപ്പ്!. ചിന്തയും കാഴ്ചയും സ്പർശവും ഗന്ധവും ചുവപ്പ്!.

ഞാൻ വർത്തമാനകാലം മറന്നു. മാതൃയോനിയിൽ വിളയാടുന്ന എൻ്റെ ലിംഗത്തെ മറന്നു . കൈക്കുടന്നയിൽ അമർന്നിരിക്കുന്ന അമ്മയുടെ കുചകുംഭങ്ങളെ മറന്നു. രൂഢമൂലത്തിൽ നിന്ന് ഫണയർത്തി തുടങ്ങിയ ജീവൻ്റെ മൂലാധാര സർപ്പത്തെ മറന്നു.

കാതുകളിൽ പല കോടി പാലക്കൊമ്പുകളുടെ അസുരതാളം! കാക്കത്തൊള്ളായിരം അരമണികളുടെ മേഘഗർജ്ജനം ! എണ്ണിയാലൊടുങ്ങാത്ത കാൽചിലമ്പുകളുടെ പ്രകമ്പനം!
പെട്ടെന്ന് ഞാനാ കാഴ്ച കണ്ടു. കോമര കോടികൾക്ക് നടുവിൽ തേജ്വസിയായൊരു രൂപം! മേഘം തൊടുന്ന ഉയരം .

കണ്ണുകളിൽ സുര്യൻ ഗോളങ്ങൾ എരിയുന്നു. അത് എനിക്ക് നേരേ വരികയാണ്. കണ്ണുകൾ എൻ്റെ കണ്ണുകളിൽ തറച്ചിരിക്കുന്നു . ഹുങ്കാര ശബ്ദം അടുത്ത് വരുന്നു. അടുത്ത് വരുന്തോറും ആ മുഖം തെളിഞ്ഞ് വരുന്നു. ഞാനത് തിരിച്ചറിഞ്ഞു . ലീല . അവൾ വാളേന്തി ചിലങ്ക കെട്ടി പട്ടുടുത്ത് വരികയാണ്.

നോക്കി നിൽക്കേ ഒരു മേഘത്തുണ്ട് പോലെ അവൾ വായുവിലുയർന്ന് ഞങ്ങളുടെ തൊട്ടു മുന്നിൽ പറന്ന് നിന്നു . പിന്നെ ഒരു ചുവന്ന ചുഴി പ്പോലെ അമ്മയിലേക്ക് ആഴ്ന്നിറങ്ങി ലയിച്ചു. അമ്മ ലീലയായി. അമ്മയും ലീലയും ഒന്നായി. ആ നിമിഷം എൻ്റെ നാഭിയിൽ നിന്ന് ജീവൻ്റെ ജലം പൊട്ടിപ്പുറപ്പെട്ടു.

അനുഭുതിയുടെ കൊടുമുടിയിൽ എത്തിച്ചു കൊണ്ട് എന്നിൽ നിന്ന് അമ്മയിലേക്ക്, ലീലയിലേക് ജീവദായകമായ ആ അമ്യത് വർഷിച്ചു. പ്രപഞ്ചമാകെ നിശ്ശബ്ദമായി. അന്തമില്ലാതെ പ്രപഞ്ചമാകെ മുഴങ്ങുന്ന ഓങ്കാരം മാത്രം എൻ്റെ കാതുകൾ കടന്ന് മസ്തിഷ്കത്തിൽ പ്രതിധ്വനിച്ചു.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *