അവൾ അനങ്ങിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞപ്പോൾ അവനവളെ ഇടുപ്പിൽ പിടിച്ച് ദേഹത്തേക്ക് ചേർത്തു.
“ശ്ഹ്.. വിട്…”
“ഒന്ന് നിക്കാമി… എന്തിനാ എന്നോട് ഇങ്ങനെ.. ഒരു ദിവസം മുഴുവൻ പൊന്നു പോലെയാണ് നിന്റെ പാന്റി ഞാൻ സൂക്ഷിച്ചത്. എനിക്ക് നിന്റെ മണം അത്രക്ക് ഇഷ്ടമാണ്..”
“ഹ്.. വിട്.. എനിക്ക് ഒന്നും കേൾക്കേണ്ട..”
അവളവന്റെ കൈകൾ വിടുവിക്കാൻ ശ്രമം നടത്തിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
“നിനക്കെന്നെ ഇഷ്ടമല്ലെങ്കിൽ വേണ്ട.. ഞാൻ ഒഴിവായി തന്നാൽ പോരെ..”
പറഞ്ഞതിന്റെ ഉദ്ദേശം മനസിലാവാതെ അവളവന്റെ മുഖത്തു നോക്കി. ചെറുത്തു നിൽപ്പിന്റെ ബലം അല്പം കുറഞ്ഞെന്ന് പറയാം.
“അതല്ലേ നിനക്ക് വേണ്ടത്..?”
“എനിക്ക് അറിയില്ല.. ഇപ്പൊ എന്നെ വിട്.. ഇത് ഓഫീസാണ്..”
“ആരും വരില്ല.. കുറച്ച് നേരത്തേക്ക് നിന്നെ ആരും അന്വേഷിക്കില്ല.. ശ്രീ പോലും..”
റിതിന്റെ കൈകളുടെ ബലത്തിൽ അവന്റെ നെഞ്ചിലമർന്ന് നിൽക്കേണ്ടി വന്ന അവളുടെ കണ്ണുകൾ ആശങ്ക ഭാവത്തോടെ വീണ്ടും അവന്റെ മുഖത്തേക്ക് ഉയർന്നു.
“വിനീഷിന്റെ കൂടെ ശ്രീയെയും ഞാൻ പുറത്ത് പറഞ്ഞയച്ചു..”
അപ്പോഴാണ് ആമിക്ക് ഏകദേശം കാര്യങ്ങൾ പിടികിട്ടിയത്.
“ഏട്ടനൊരു പെർവേർട്ട് ആണ്.. ചതിയൻ..!”
“പക്ഷെ ഞാൻ നിന്നിൽ ഭ്രാന്തനാണ്..”
അതും പറഞ്ഞ് അവനവളെ ചുംബിക്കാൻ ശ്രമം നടത്തി. വിരലുകൾ കൊണ്ട് അവന്റെ മുഖത്തെ തടുത്തും സ്വയം തല വെട്ടിച്ചും അവൾ ചെറുത്തു. അതിനിടയിലും അവളുടെ അരക്കെട്ടിൽ പിടിത്തമിട്ടിരുന്ന അവന്റെ കൈകൾ അതി സാമർഥ്യത്തോടെ തെന്നി നീങ്ങുകയാണ്. അര വരെ കീറുള്ള ടോപ്പിന്റെ സ്ലിറ്റിനുള്ളിലൂടെ കൈ കടത്തുമ്പോൾ അവൾ നിസ്സഹമായി കേണു. പക്ഷെ റിതിന്റെ മോഹം തന്നെയാണ് പൂവണിഞ്ഞത്. അടിവയറിനു കണക്കായി നിൽക്കുന്ന പാന്റ്റിന്റെ ഉള്ളിലേക്ക് ഇറക്കാൻ ശ്രമിച്ചതും അവളവന്റെ കയ്യിൽ പിടിച്ച് ശക്തമായി ചെറുക്കാൻ ശ്രമിച്ചു.