“പിന്നെവിടെയാ കിടക്കണ്ടേ..?”
അടിച്ച് ഓഫായിട്ട്.. അവൾ പിറു പിറുത്തു.
“നീയോ..?”
“അതെന്തിനാ അറിയുന്ന്..?”
അവൾ ദേഷ്യത്തോടെയാണ് പ്രതികരിച്ചത്. കാര്യങ്ങൾ കൈവിട്ടു പോയെന്ന് അവന് മനസിലായി.
“എടി…”
“ഇന്നലെ അടിച്ച് ഓഫാകാൻ തീരുമാനിക്കുമ്പോൾ ഇതൊന്നും അറിയണ്ടല്ലോ..”
“എടി.. അങ്ങനെയല്ല…”
“വരുന്നുണ്ടോ.. ഞാൻ പോകുവാ..”
അവളെഴുന്നേറ്റ് നടന്നു. അവൻ പതിയെ എഴുന്നേറ്റ് നിൽക്കാൻ ശ്രമിച്ചപ്പോൾ കാലുകൾ നിലത്ത് ഉറച്ചില്ല. കണ്ണുകളും പൊരുത്തപ്പെട്ടില്ല. പതിയെ മുന്നോട്ട് നടന്നു. ഓഫീസിലെ രണ്ടു പേര് തന്നെ പോലെ ഓഫായി കിടക്കുന്നത് കാണുന്നുണ്ട്.
“ഇവരും ഓഫായിരുന്നോ..?”
ചെറുതായി തോന്നിയ തലവേദനയിൽ നെറ്റിയിൽ കൈവച്ച് അവൻ ചോദിച്ചു. ആമി ഒന്നും മിണ്ടാതെ താഴെക്കിറങ്ങി. അവൻ വേറൊന്നും ചോദിക്കാൻ നിന്നില്ല. ബൈക്കിൽ വീട്ടിലേക്ക് പോകുമ്പോഴും അവർ മൗനമായിരുന്നു. അപ്പോഴാണ് ദൃശ്യയുടെ കോൾ വരുന്നത്. ആമി കോൾ അറ്റൻഡ് ചെയ്ത് സംസാരിക്കാൻ തുടങ്ങി. അവളുടെ സംസാരങ്ങൾക്ക് ശ്രീ ചെവിയോർത്തു.
“ആ എടി കുഴപ്പമൊന്നുമില്ല..”
“വീട്ടിലേക്ക് പോകുന്നു.”
“ഓക്കെയാണ്..”
“മ്മ്.. ഞാൻ രാവിലേ വിളിക്കുമ്പോഴാ എഴുന്നേൽക്കുന്നെ..”
“പിന്നല്ലാതെ… നീ താഴെ റൂം എടുത്ത് തന്നില്ലായിരുന്നെങ്കിൽ പെട്ട് പോയേനെ.. കുടിയൻ മാർക്ക് എവിടെയും കിടക്കാം.”
അത് കേട്ടപ്പോൾ ശ്രീക്ക് ഇളിഭ്യത തോന്നി.
“ഇല്ലെടി..”
“പോകും.”
“ഓക്കെ.. വീട്ടിലെത്തിയിട്ട് വിളിക്കാം.”
“ഓക്കെ..”
അവൾ കോൾ കട്ട് ചെയ്ത് ഫോൺ പേഴ്സിൽ വച്ചു. അൽപനേരം കൂടെ മൗനം തുടർന്നപ്പോൾ അവന്റെ വിളി.