ഇതാരാണപ്പ…. ചറപറാന്ന് മെസ്സേജുകൾ വരുന്നത് കണ്ടാണ് വാട്സ്ആപ്പ് തുറന്നത്…
“ഈ മൈരുകൾക്കൊന്നുമൊരു പണിയുമില്ലേ…”
ക്ലാസ്സ് ഗ്രൂപ്പിൽ കിടന്ന് വിളഞ്ഞു വാരുന്ന അജയനെയും അതിനൊപ്പം തുള്ളാൻ നിക്കുന്ന ബാക്കി പെണ്ണുങ്ങളുടെയും മെസ്സേജ് കൊണ്ട് ഗ്രൂപ്പ് അങ്ങ് നിന്ന് കത്താൻ തുടങ്ങി….ഇവർക്കിടയിലേക്ക് ഇറങ്ങിയൊന്നെന്റെ കോഴി കുഞ്ഞുങ്ങളെ സ്വതന്ത്രമാക്കാമെന്ന് വെച്ചാലോ…ചാരുലത മിസ്സിന്റെ കഴുകൻ കണ്ണുകൾ എനിക്ക് ചുറ്റുമുണ്ടെന്ന ബോധമെന്നേ അതിൽ നിന്നും പിന്നോട്ട് വലിക്കും…. അവസ്ഥ നോക്കണേ…
ഏഹ് അകത്തോട്ടു കേറിപോയ പുള്ളിയല്ലേ നനഞ്ഞകോഴിയെപ്പോലെ ഇറങ്ങി വരുന്നേ…. ഡോറയുടെ കയ്യിൽനിന്നൂക്ക് വാങ്ങിയ കുറുനരിയെപ്പോലെ അച്ഛൻ വന്നടുത്തുള്ള സോഫയിലിരുന്നു…ഇടക്കെന്നെയൊന്ന് നോക്കി കണ്ണുരുട്ടാനും മറന്നില്ല…. ഇരുപ്പ് കണ്ടിട്ട് നല്ല ഭേഷായി കിട്ടിയിട്ടുണ്ടെന്ന് തോന്നുന്നു…
പിറകെ തന്നെ വാല് പോലെയമ്മയും വന്നു മൂന്ന് ചായയുമായി…ഒന്നെനിക്കും തന്ന് ബാക്കി ഗ്ലാസുമായി അമ്മ മുൻവശത്തേക്ക് പോയി…ഏഹ് അച്ഛന് ചായയില്ലേ….
“അല്ലച്ച.. അമ്മയാ രണ്ട് ഗ്ലാസ്സ് ചായയും കുടിക്കോ..?
ചൂട് കട്ടനൊരിറുക്കു കുടിച്ചുഞ്ഞാനച്ഛനെ നോക്കി….
“നിനക്ക് എന്റെ ചായയിൽ തന്നെ മണ്ണിടണമല്ലേ….!
എന്നൊരു ഡയലോഗും പറഞ്ഞെങ്ങേര് എണീറ്റ് ഉമ്മറത്തേക്ക് നടന്നു…ചെല്ല് ചെല്ല്…കഞ്ഞി വെള്ളം മിസ്സ് ആയെങ്കിലും ചൂട് കട്ടനിലിലാണെന്റെ പ്രതീക്ഷ…