“ഒന്നൂലെന്റെ പെണ്ണെ…വാ ജസ്റ്റ് ഈ അരികുപറ്റിയങ് ഇരുന്നാൽ മതി…വാ…”
ഞാൻ ഇരുന്നിടത്തു നിന്നെണീട്ടുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു…എന്റെ എണീക്കൽ കണ്ടതെ മിസ്സ് പേടിയോടെ പിറകിലേക്ക് നടക്കാൻ തുടങ്ങി..
“ഓഹോ.. എന്നാ വാ അപ്പുറത്തെ സ്റ്റെപ്പിൽ ഇരിക്കാം…”
അതും പറഞ്ഞവളുടെ കൈ രണ്ടും കൂടിപ്പിടിച്ചപ്പോളാണ് പുള്ളിക്കാരി പിറകിലേക്ക് ഒന്ന് പാളി നോക്കിയത്…അവിടെയാകട്ടെ മറ്റൊരു ഡോറും തുറന്നു കിടക്കുന്നു…
“കുട്ടാ നീ കളിക്കല്ലേ…ഞാൻ നല്ല തല്ല് വെച്ച് തരും…പറഞ്ഞില്ലെന്നു വേണ്ട.. “
ശെടാ…ഈ പേടിച്ചു മുള്ളിയെയൊക്കെ എങ്ങനാണോ ടീച്ചറാക്കിയത്….ഏതായാലും അവളെയും കൊണ്ടിവിടെ ഇരിക്കുമെന്ന് എനിക്കൊരു വാശിയും തോന്നിപ്പോയി…ഒടുക്കം പിടിച്ച പിടിയാലേ ചാരുവിനെയും വലിച്ചു ഞാൻ സ്റ്റെപ്പിലേക്ക് ഇരുന്നു…
“കണ്ണ് തൊറ…എന്നാലേ വല്ലതും കാണാൻ പറ്റു…”
കുഞ്ഞിപ്പിള്ളേരെപ്പോലെ കണ്ണുരണ്ടും പൂട്ടിപ്പിടിച്ചിരിക്കുന്ന ചാരുവിനെ കണ്ടെനിക്ക് ചിരി പൊട്ടി.. പക്ഷേങ്കി ഞാനതെങ്ങനെയൊക്കെയോ പിടിച്ചു നിർത്തി.. ഇല്ലേ അതും പറഞ്ഞെന്നെ ഇവിടുന്ന് പിടിച്ചു ട്രാക്കിൽ തള്ളിയെന്നിരിക്കും മിസ്സ്…
“ഓയ് മിസ്സേ…ഞാൻ പറഞ്ഞത് വല്ലോം കേട്ട…”
എവിടുന്ന്.. കണ്ണ് പോയിട്ട് ശ്വാസം എടുക്കുന്നുണ്ടോ എന്ന് പോലും സംശയമായി എനിക്ക്…ഇത്രക്ക് പേടിയോ…. കൈ രണ്ടും എന്റെ കയ്യിൽ ചേർത്ത് മുറുക്കെ പിടിച്ചിട്ടുമുണ്ട്…ട്രൈയിനോരോ ചാട്ടം ചാടുമ്പോളും പിടുത്തതിന്റെ മുറുക്കവും കൂടും…