മദനപൊയിക 4 [Kannettan]

Posted by

സ്വപ്നത്തിൽ നിന്നുണർന്നിട്ടും ആ കാഴ്ചകളും അനുഭവിച്ച സുഖവും എന്നെ വിട്ടു പോകുന്നില്ലായിരുന്നു.. എനിക്ക് വല്ലാത്തൊരു ഏറ്റേണൽ ഫീൽ ആയിരുന്നു അപ്പൊൾ..

അങ്ങനെ രാധികേച്ചിയെയും ഓമനേച്ചിയെയും ഒരുമിച്ച് ആസ്വദിക്കാനുള്ള ഭാഗ്യം എനിക്കുണ്ടവുമോ..!? ഞാൻ എന്നോട് തന്നെ ചോതിച്ചു. അങ്ങനെയെങ്ങാനും ഉണ്ടായാൽ ലോകത്തിലെ ഏറ്റവും ഭാഗ്യം ഉള്ള വെക്തി ഞാനായിരിക്കും..
എനിക്ക് എന്തെന്നില്ലാത്ത സന്തോഷം തോന്നി…വല്ലാത്തൊരു എനർജിയും.!

ഞാൻ പായയിൽ നിന്നും എഴുന്നേറ്റിരുന്നു നോക്കിയപ്പോൾ ഞാൻ ഞെട്ടിപ്പോയി.. എനിക്ക് വളരെ വർഷങ്ങൾക്ക് ശേഷം സ്വപ്ന സ്ഖലനം വന്നിരിക്കുന്നു.. അതെന്നിൽ വല്ലാത്തൊരു അനുഭൂതിയുണർത്തി.

പെട്ടന്ന് അമ്മ അകത്ത് നിന്ന് കോലായിലേക്ക് വന്നു,
“എടാ… എഴുന്നേക്കടാ… സമയം 4ആയി.. ഡോക്ടറിൻ്റെ അടുത്ത് പൊണ്ടേ..??”

ഞാൻ പെട്ടന്ന് എൻ്റെ മുണ്ട് കൂട്ടിപ്പിടിച്ച് എഴുന്നേറ്റു,
“ആ പോവാം.. ഞാനൊന്നു റെഡി ആവട്ടെ.”
എന്നും പറഞ്ഞ് ഞാൻ നേരെ ബാത്റൂമിലെക്കോടി..

മുണ്ടൂരി നോക്കിയപ്പോൾ, സാതരണയിലും അതികം ശുക്ലം പോയിട്ടുണ്ട്..
പിന്നെ രാധികേച്ചിയുടെ കര സ്പർശം എനിക്കപ്പോഴും ഫീൽ ചെയ്യുന്നുണ്ടായിരുന്നു.. സ്വപനത്തിൽ നിന്നും ഉണരേണ്ടിയിരുന്നില്ല എന്നെനിക്ക് തോന്നി…
അങ്ങിനെ ഞാൻ വേഗം ഫ്രഷ് ആയി.. പോകാനായി റെഡി ആയി..

മഴ ആയതുകൊണ്ട് ഞാൻ കാറെടുത്ത് പോകാമെന്ന് തീരുമാനിച്ചു, ഇച്ചിരി പഴയ ആൾട്ടോ കാർ ആണ്.. പക്ഷെ ആള് ഇപ്പോഴും നല്ല കണ്ടീഷൻ ആണ്..

ഞാൻ ഷെഡ്ഡിൽ നിന്നും കാറെടുത്ത് അമ്മയെയും കയറ്റി.. സുഭാഷ് ഡോക്ടറെ കാണാനായി ഇറങ്ങി..

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *