💋റിമിമഴയിൽ തുടക്കം [സണ്ണി]

“ബാഗുരീട്ട് പോയി കുളിയെടാ……… ഓഹ് എന്നാ വെയ്റ്റാ.” അകത്ത് നിന്ന് മൂളിപ്പാട്ടുമായി കൊച്ചപ്പൻ വരുന്നത് കണ്ട് ആൻ്റി വേഗം ബാഗൂരി വാങ്ങി താഴെ വെച്ച് ഇടയ്ക്ക് വിരിയുന്ന നിഷ്കളങ്ക ഭാവത്തിൽ സാരിത്തുമ്പ് വലിച്ചിട്ട് അരക്കെട്ടിലമർത്തിപ്പിടിച്ച് പതിവ് ചിരിയോടെ മുറിയിലേക്ക് നടന്നു..

“ഹാ… ഡാ , നീ വന്നോ. ഞങ്ങള് വൈന്നേരത്തേക്ക് കോഴിയെ കട്ട് ചെയ്യുവാരുന്നു..അവിടമ്മയൊക്കെ കപ്പ ശരിയാക്കുവാ..” കൊച്ചപ്പൻ സ്നേഹത്തോടെ പുറത്തൊന്നടിച്ച് കസേരയിലേക്കിരുന്നു.

ആ ….. വെറുതെയല്ല, ആൻ്റി പണിയിൽ നിന്ന് നൈസായി സ്കൂട്ടായി ഒറ്റയ്ക്കിവിടെ വന്നിരുന്നതാണ്. അമ്മയും അപ്പയും കൊച്ചപ്പനുമെല്ലാം കൂടി അടുക്കളപ്പുറത്ത് വൈകിട്ടത്തേയ്ക്കുള്ള പാചകമായി എന്തൊക്കെയോ പരുപാടിയായിരുന്നു. റിമിയാൻ്റി മടി കാരണം മാറിയിരുന്നതാണ്……

അത് പണ്ടേ അങ്ങിനെയാണ്. കുടുംബവീടുകളിലെ ഫങ്ങ്ഷനുകളിൽ സാരിയൊന്നും മാറാതെ ഞങ്ങൾ പിള്ളേര് സെറ്റിൻ്റെ കളിയൊക്കെ നോക്കി ചിരിച്ചിങ്ങനെയിരിക്കും ആൻ്റി. സാരി ഉടയ്ക്കണ്ടാന്ന് കരുതിയാണോ, മടിച്ചി അവിടെ ഇരിക്കെട്ടെയെന്ന് കരുതിയോ, കൂട്ടത്തിൽ ഇളയവളയാത് കൊണ്ടോ, ഇനിയിപ്പോ വെളുത്തു ചുവന്ന ദേഹത്ത് കരി പറ്റിക്കണ്ടെന്ന് കരുതിയോ ആരുമങ്ങനെ സഹായത്തിന് വിളിക്കാറില്ല..

ആൻ്റിക്ക് പരമാവധി ഞങ്ങളോട് സൊള്ളിയിരുന്ന് പണിയിലൊന്നും പോയി തലയിടാതിരിക്കാൻ പ്രത്യേക കഴിവാണ്. …..ഇപ്പോൾ പക്ഷെ സൊള്ളാനാളില്ലാതെ ഹാളിൽ വനിതയും വായിച്ചിരുന്നു…ആഹ് അതുകൊണ്ട് ഇന്നിപ്പോൾ ഒരു ആദ്യമായി സുഖമുള്ളൊരു കെട്ടിപ്പിടി കിട്ടി. ആൻ്റിക്ക് വാത്സല്യമായി കെട്ടിപ്പിടിച്ചതായിരിക്കും. പക്ഷെ എനിക്കങ്ങനെയല്ലല്ലോ. ആൻ്റിയുടെ പുണരൽ ഒരൊന്നരഒന്നേമുക്കാൽ രോമാഞ്ചകുഞ്ചിതമായിരുന്നു…………..