അങ്ങനെ കുറച്ചു ദിവസങ്ങൾ കഴിഞ്ഞു പോയി. അന്ന് നടന്ന കാര്യം ജയൻ മറന്നു തുടങ്ങിയിരുന്നു. അതിനിടക് ചില ജോലി കാര്യങ്ങൾ എല്ലാം അപർണ്ണക്ക് ശെരിയാക്കാൻ നോക്കി എങ്കിലും ഒന്നും നടന്നില്ല. പയ്യെ പയ്യെ അവൾ അവിടുത്തെ ജീവിതവുമായി പൊരുത്തപ്പെട്ടു തുടങ്ങി. അവളുടെ വസ്ത്രധാരണത്തിലും മറ്റും എല്ലാം കാര്യമായ മാറ്റങ്ങൾ വന്നു തുടങ്ങി. റൂമിൽ എല്ലാം ചുരിദാറിനു പകരം അവൾ ടി ഷർട്ട് എല്ലാം ധരിക്കാൻ തുടങ്ങി. ഇറുകിയ ടി ഷർട്ടിൽ തുറിച്ചു നിൽക്കുന്ന അവളുടെ മുലകൾ പലപ്പോഴും ജയനും സുലൈമാനും എല്ലാം കണ്ണിനു കുളിർമയേകുന്ന കാഴ്ച ആയിരുന്നു.
ഒരു ദിവസം അലക്കാനുള്ള ഡ്രസ്സ് എല്ലാം കൂട്ടി പെറുക്കി അപർണ്ണ വാഷിംഗ് മെഷീനിൽ ഇടാൻ ഒരുങ്ങുമ്പോൾ ആണ് ജയൻ അവൾ തന്റെ അടിവസ്ത്രവും കൈ കൊണ്ട് എടുത്ത് മെഷീനിൽ ഇടുന്നത് കണ്ടത്…
“അയ്യേ…മോളെ എന്റെ ഇന്നർ ഇങ്ങു തന്നേയ്…അത് ഞാൻ കഴുകാം…”
“അത് എന്താ ജയേട്ടാ…എല്ലാം ഒന്നിച്ചു തീരുമല്ലോ….ഇത്രയും ദിവസം അലക്കുമ്പോൾ ഞാൻ നോക്കാറുണ്ട്…ഇത് എവിടെ ഒളിപ്പിച്ചു വെക്കുകയാണ്?”
“അതല്ല അപ്പു…അത് ശെരിയാവില്ല…”
“കുഴപ്പം ഇല്ല ചേട്ടാ …ഇ ചേട്ടൻ എന്താ ഇങ്ങനെ…?”
“എന്നാൽ ശെരി… നിന്റെ ഇഷ്ട്ടം പോലെ…ഈ കുറച്ചു ദിവസം കൊണ്ട് നീ എന്നെ ശെരിക്കും ഒരു മടിയൻ ആക്കി കേട്ടോ…ഒരു ജോലിയും ചെയ്യാൻ എന്നെ സമ്മതിക്കുനില്ല…”
“വന്ന കാര്യമോ നടക്കുന്നില്ല. ഈ ജോലി എങ്കിലും ചെയ്തു ഞാൻ ഒരു സമാധാനിച്ചോളാം…ചേട്ടന് അത്രക് വിഷമം ഉണ്ടെങ്കിൽ ഒരു വേലക്കാരിക്ക് കൊടുക്കുന്ന പൈസ എനിക്ക് തന്നോളൂ…അപ്പോൾ എനിക്ക് ഒരു വരുമാനം ആയല്ലോ….പണ്ടത്തെ ആളുകൾ പറയും പോലെ, പശുവിന്റെ ചൊറിച്ചിലും മാറും കാക്കയുടെ വിശപ്പും മാറും…”