Posted by അപർണ സംസാരിച്ചു നിൽക്കുന്നതിനിന്ടെ ജയന്റെ ഫോൺ റിങ് ചെയ്യാൻ തുടങ്ങി.
“ദേ അനു ആണ്, വീഡിയോ കാൾ ആണല്ലോ…ഇതാ നീ സംസാരിച്ചോളൂ ” ജയൻ ഫോൺ അപർണക്കു നൽകി. ഫോണിൽ അമ്മയുടെ മുഖം കണ്ടതോട് കൂടെ അതുവരെ അവളുടെ മുഖത്തു ഉണ്ടായിരുന്ന ചിരി മായുവാൻ തുടങ്ങി. അമ്മയും ചേച്ചിയും അവിടെ നിന്നും ചോദിക്കുന്ന ചോദ്യങ്ങൾക്കും വിശേഷങ്ങൾക്കും കാര്യമായൊന്നും പറയാതെ അവൾ യാന്ത്രികമായി വെറുതെ മൂളി കൊണ്ടിരുന്നു. അധികം വൈകാതെ അടക്കി വെച്ചിരുന്ന വിഷമം മുഴുവൻ അവളുടെ വെളുത്തു തുടുത്ത കവിളിലൂടെ ചാലിട്ടൊഴുകുവാൻ തുടങ്ങി..
ഇത് കണ്ട ജയൻ നിറകണ്ണുകളോടെ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് ഫോൺ അവളുടെ കയ്യിൽ നിന്നും വാങ്ങി.
“എന്തിനാടി രാവിലെ തന്നെ വെറുതെ കൊച്ചിനെ കരയിപ്പിക്കുന്നത്..അവൾ ഇവിടെ ഓക്കേ ആണ്..അല്ലെ അപ്പു?..ഞാൻ പിന്നെ വിളിക്കാം..”
ജയൻ ബെഡിൽ അപ്പുവിന്റെ അരികിൽ വന്നു ഇരുന്നു.അവൾക്ക് അപ്പോഴും കരച്ചിൽ നിർത്തുവാൻ കഴിഞ്ഞിരുന്നില്ല.
“അയ്യേ ഏതാ ഇത്…കുഞ്ഞി കുട്ടികളുടെ പോലെ..10 കൊല്ലം ആയിലെ നിന്നെ ഞാൻ കണ്ടു തുടങ്ങിയിട്ട്..ഇപ്പോഴും തൊട്ടാവാടി തന്നെ ആണോ ..അയ്യേ..എഴുന്നേറ്റ് കുളിച്ചു ഫ്രഷാവ്..”
ഒന്നും മിണ്ടാതെ അവൾ ബാത്റൂമിലേക് നടന്നു.
***************
“ജയൻ ബ്രോ, അനീഷ് സർ കാബിനിലേക് വിളിക്കുന്നുണ്ട്, പെട്ടന്ന് ചെല്ലാൻ പറഞ്ഞു”
ആവി പറക്കുന്ന കോഫീ ടേബിളിൽ വെച്ച് ജയൻ തന്റെ ഓഫീസിന്റെ വാതിൽക്കൽ നിൽക്കുന്ന അനസിനെ ഒന്ന് നോക്കി.
“ഞാൻ ഇവിടെ ഇല്ലെന്നു പറഞ്ഞാൽ പോരെ ?”
“ആള് രാവിലെ ചേട്ടനെ കണ്ടതാണ്…. വേഗം വിട്ടോ”