‘എന്ത് ഭംഗിയാണ് ഈ കുട്ടിയെ കാണാൻ ‘ അവൻ മനസ്സിൽ പറഞ്ഞു. അവൻ അവളെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു കൊണ്ട് സ്വയം പരിചയപ്പെടുത്തി.
“ഹായ്, ഞാൻ അനസ്, ഞങ്ങൾ ഒരു ഓഫീസിൽ ആണ് വർക്ക് ചെയ്യുന്നത്”
“ആഹ്…എന്നോട് അനു ചേച്ചി പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട് അനസ് ചേട്ടന്റെ കാര്യം…”
“അതേയ്…വർത്തമാനം എല്ലാം പോകുന്ന വഴിക്ക് പറയാം, വാ വണ്ടിയിൽ കയറു ” ജയൻ പറഞ്ഞു.
എയർപോർട്ടിൽ നിന്നും താമസസ്ഥലത്തേക് പോകുന്ന വഴിയരികളിലെ കാഴ്ചകൾ എല്ലാം തന്നെ അവൾക് കൗതുകം ഉണർത്തുന്നതായിരുന്നു..പല വർണങ്ങളിൽ ഉള്ള ചെടികൾ കൊണ്ട് മനോഹരമാക്കിയ തെരുവുകൾ….ആഡംബര…….വാഹനങ്ങൾ….ദീപാലംകൃതമായ വലിയ കെട്ടിടകൾ….അപർണയുടെ ശ്രദ്ധ പുറത്തെ കാഴ്ചകളിൽ ആയിരുന്നു എങ്കിൽ പിറകിലെ സീറ്റിൽ ഇരിക്കുന്ന ശ്രദ്ധ മുഴവൻ അവളിൽ ആയിരുന്നു..അത്രയും ആകർഷണം തോന്നിക്കുന്ന മാന്ഹോരമായ മുഖം ഒരു പെൺകുട്ടിയിൽ അവൻ ഈ അടുത്ത കാലത്തൊന്നും കണ്ടിരുന്നില്ല.
അനസ് മനസിൽ ഓരോന്ന് ആലോചിച്ചു കൂട്ടുവാൻ തുടങ്ങി …..’ജയൻ ഒരു പക്ഷെ ഇവളുടെ ഈ അതിരു കവിഞ്ഞ സൗന്ദര്യം കാരണം കൊണ്ടാവുമോ ഇവളെ കൂടെ നിർത്താൻ പറ്റില്ല എന്ന് പറഞ്ഞത്…. ഭാര്യയെ പിരിഞ്ഞു നിൽക്കുന്ന ആളല്ലേ …. ചിലപ്പോൾ കയ്യിൽ നിന്ന് പോയി എന്തെങ്കിലും ചെയ്താലോ… അയ്യേ …ഇത് ഇയാളുടെ അനിയത്തിയെ പോലെ അല്ലെ….ഞാൻ എന്തൊക്കെ ആണ് ഈ ചിന്തിക്കുന്നത്…..’ കാഴ്ചകൾക്കു ഇടവേള നൽകി അപർണ എന്തോ സംസാരിക്കാൻ തുടങ്ങിയപ്പോൾ ആണ് അവൻ സ്വബോധത്തിലേക് തിരികെ വന്നത്.
“ചേട്ടാ…ഇവിടെ എല്ലാവരും പള്ളിയിലെ അച്ഛന്മാരാണോ? “