ദേവികയുടെ കൂതി പൊളിയുന്ന പോലെ അവൾക്ക് തോന്നി.. അവൾ ഒന്ന് നിലവിളിക്കാൻ പോലുമാകാതെ… അൻവറിന്റെ പരാക്രമം സഹിച്ചു നിൽക്കാൻ പെട പാട് പെട്ടു…
ഇപ്പോളും വിറയൽ മാറാതെ സ്വപ്ന ഇതെല്ലാം കണ്ട് കൊണ്ട് പേടിച്ചു വിറങ്ങലിച്ചു സോഫയിൽ പതുങ്ങി ഇരുന്നു
പത്തിരുപതു മിനിറ്റ് കഴിഞ്ഞാണ് അൻവർ അവന്റെ ആന കുണ്ണ ദേവികയുടെ കൂതിയിൽ നിന്നു പാല് തെറിപ്പിച്ചു പുറത്തേക്കെടുത്തത്…ദേവികക്ക് തല കറങ്ങുന്ന പോലെ തോന്നി അവൾ വേച്ചു വേച്ചു ടേബിളിന്റെ മുകളിൽ നിന്നിറങ്ങി… അവളുടെ കൂതി നീറി പുകയുന്നുണ്ടായിരുന്നു… അവൾ ടേബിളിൽ നിന്നിറങ്ങി നിലത്തേക്ക് വീണു…… അവളുടെ കണ്ണുകൾ മെല്ലെ അടഞ്ഞു…. പടർന്ന സിന്ദൂരവും പാറിപറന്ന മുടിയഴകളും അവളുടെ മുഖം മറച്ചു….
എപ്പോളോ കണ്ണ് തുറന്ന ദേവിക കാണുന്നത് ഒരു വലിയ കപ്പൽ ആണ് അതിൽ നല്ല ഡ്രസ്സ് ഇട്ടു നിൽക്കുന്ന തന്റെ മക്കളെയും ഭർത്താവിനെയും ആണ്… അവൾ സ്വന്തം ശരീരത്തിലേക്ക് നോക്കി… അവളും നല്ല വൃത്തിയായി ഡ്രസ്സ് ചെയ്തിട്ടുണ്ട്… അവൾ ഓടി ചെന്ന് അവരെയെല്ലാം കെട്ടി പിടിച്ചു.. ഭർത്താവും കുട്ടികളും സ്വായബോധത്തോടെ ഇരിക്കുന്നത് തന്നെ അവളെ ഒരുപാട് സന്തോഷിപ്പിച്ചു. പക്ഷെ അവരുടെ മുഖത്തു വലിയ സന്തോഷം ഒന്നും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല….നിരഞ്ജനും മക്കളും തങ്ങൾ അകപ്പെട്ട കെണിയെ പറ്റി നല്ല ധാരണ ഉണ്ടായിരുന്നു.
അയ്യാള് പോയോ നമുക്കെന്താ സംഭവിച്ചത് നമ്മൾ രക്ഷപെട്ടോ ചേട്ടാ.. നമ്മൾ എങ്ങോട്ടാ പോകുന്നത്.ദേവിക എല്ലാം കഴിഞ്ഞു അവിടെ നിന്നു രക്ഷപെട്ടു എന്ന് വിചാരിച്ചു വളരെ പ്രതീക്ഷയോടെ നിരഞ്ജനോട് ചോദിച്ചു