“” എനിക്കിപ്പോ അതെല്ലാം ശെരിക്കും അറിയണംന്നുണ്ട്…! നീയലെങ്കി ഇവൻ എന്നോടതൊന്ന് പറയണം…! “” ഒരപേക്ഷപോലെ ശരത്തേട്ടൻ എന്നെയും അജയ്യും നോക്കി അത് പറഞ്ഞു…! കുറച്ച് മുന്നെത്തന്നെ തോളിലിരുന്ന ശരത്തേട്ടന്റെ കൈ എന്റെ കൈ കൂട്ടിപിടിച്ചിരുന്നു…!
ഞാനും ആരതിയും തമ്മിൽ നടന്ന എല്ലാ വിഷയങ്ങളും ശരത്തേട്ടന് ഏറെ കുറെ അറിയാമായിരുന്നെങ്കിലും അതിൽ ഒരുപാട് വ്യക്തതയൊന്നും അങ്ങേർക്കന്നു കിട്ടിക്കാണില്ല…! അന്നത്തെ എന്റെ അവസ്ഥ മനസിലാക്കിയൊണ്ടാവണം അന്ന് ശരത്തേട്ടൻ അതൊന്നും ചൂഴ്ന്നറിയാൻ ശ്രേമിച്ചിരുന്നുമില്ല…! അങ്ങേരും അതറിയണം എന്നെനിക്ക് തോന്നുന്നു…! തോന്നലല്ല…! അങ്ങേരത് അറിയണം…! അത് തന്നെയാണതിന്റെ ശരി…!
“” എടാ അജയ്യ്…! നീയെങ്കിലും അതെന്നോടൊന്ന് പറ…! “”
“” വേണ്ട…! ഞാൻ തന്നെ പറയാം…! “” ഞാനൊന്നും മിണ്ടിലാന്ന് തോന്നിയ ശരത്തേട്ടൻ അജയ്യോട് കാര്യങ്ങളെല്ലാം പറയാൻ ആവിശ്യ പെടുന്നതിനിടക്ക് ഞാനിടയിൽ കേറി പറഞ്ഞു…! ശേഷം വീണ്ടും ദൂരേക്ക് നോക്കി ഞാൻ പഴേകാര്യങ്ങൾ ഓർത്തെടുത്തു…!
“” എന്റിശ്വരാ, ഇങ്ങനൊരു ശാഭം പിടിച്ച ജന്മം…! മുടിപ്പിക്കാനായിട്ട്…! “” ന്നും പറഞ്ഞ് കരയുന്നത് എന്റമ്മയാണെന്ന് മനസ്സിലാക്കാൻ എനിക്കതികം സമയം വന്നില്ല…!
“” രമേ…! “” അമ്മ എനിക്ക് നേരെ പറഞ്ഞ കുത്തുവാക്കുകൾക്ക് പിന്നാലെ അവിടെ ഉയർന്നുകേട്ടത് അച്ഛന്റെ ശബ്ദമാണ്…! അതോടെ എന്റെ ബോധം മൊത്തമായി പോയി…!