ഞാൻ: അതിനെന്താ സാർ, വരൂ.
അദ്ദേഹം വന്നു കാറിൽ കയറി ഇരുന്നു. ഞാൻ കാർ സ്റ്റാർട്ട് ചെയ്തു വീട്ടിലേക്ക് പുറപ്പെട്ടു, പക്ഷേ കുറച്ച് ചുറ്റി ഉള്ള വഴിയെ ആണ് അദ്ദേഹം പോകാൻ ആവശ്യപ്പെട്ടത്. ഞാൻ ആ റൂട്ടിൽ പോയി. യാത്രക്കിടയിൽ അദ്ദേഹം എന്നോട് സംസാരിക്കാൻ തുടങ്ങി.
അച്ഛൻ: അഖിൽ ഫ്രം കേരള നോ, മോള് പറഞ്ഞിരുന്നു.
ഞാൻ അദ്ദേഹത്തെ നോക്കി ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു.
അച്ഛൻ: അവൾക്ക് തന്നെ ഭയങ്കര ഇഷ്ടം ആണ് ഡോ. സാഹചര്യം ഒത്തു വന്നിരുന്നേൽ ഒരുപക്ഷേ ഇന്ന് താൻ സാർ എന്ന് വിളിച്ചതിന് പകരം എന്നെ അച്ഛാ എന്ന് വിളിക്കേണ്ടി വന്നേനെ. പക്ഷേ എൻ്റെ കുട്ടിക്ക് യോഗമില്ല.
ഞാൻ ഒരു ഞെട്ടലോടെ അദ്ദേഹത്തെ നോക്കി.
അച്ഛൻ: ഞെട്ടണ്ട. അവള് ഒരു ഭയങ്കര ആക്ടീവ് ആയ കുട്ടി ആയിരുന്നു, പണ്ട് ഒരു ആക്സിഡൻ്റ് ഉണ്ടായി. അതിനു ശേഷം എല്ലാത്തിനെയും അവൾക്ക് പേടി ആയിരുന്നു. വിരലിൽ എണ്ണാവുന്ന പേരെ അവൾക്ക് ഫ്രണ്ട്സ് ആയി ഉള്ളൂ. തൻ്റെ അടുത്ത് വന്നതിനു ശേഷം ആഡോ അവള് പഴയത് പോലെ ആയത്. തന്നെ കല്യാണം കഴിക്കാൻ വേണ്ടി അവൾക്ക് ആഗ്രഹം ഉള്ളത് എല്ലാം എന്നോട് പറഞ്ഞിരുന്നു, കുറച്ച് വാശി പിടിച്ചു. പക്ഷേ ഈ ജാതിയും മതവും ഒക്കെ ഇവിടെ പ്രശ്നമാണഡോ. ഇനി തന്നെ കാണാൻ പാടില്ല എന്ന് ഉള്ളത് കൊണ്ടാ അവള് സ്റ്റേസിൽ ഉള്ള പ്രൊപ്പോസൽ accept ചെയ്തത്. പാവം ആണ് എൻ്റെ കുട്ടി, താൻ അവളെ ശപിക്കരുത്.
ഞാൻ: അയ്യോ സാർ, ഞാൻ അങ്ങനെ ഒന്നും…
അച്ഛൻ: ഇന്നലെ അവള് തന്നെ കാണാൻ വന്നതും എന്നെയും കൂട്ടി ആയിരുന്നു. അവൾടെ നല്ല ഫ്രണ്ട് ആണ് അവൾടെ ഈ ഡാഡി. അവൾക്ക് ഒരുപാട് വിഷമം ഉണ്ട്. ഇന്ന് താൻ കല്യാണ പന്തലിൽ ആക്ടീവ് ആയി വേണം. സന്തോഷതോടെ എൻ്റെ കുട്ടി ഇറങ്ങി പോകണം.