അധികം പിടിച്ചു നിൽക്കാൻ എനിക്ക് കഴിഞ്ഞില്ല, എൻ്റെ പാൽ ചീറ്റി തെറിച്ചു, ടവ്വൽ കൊണ്ട് മൂടാൻ ശ്രമിച്ചു എങ്കിലും കുറച്ച് ജോസ്നയുടെ മുഖത്തേക്ക് തെറിച്ചു, അതു കണ്ട രമ്യ വേഗം എഴുന്നേറ്റു വാസ്റൂമിലേക്ക് പോയി. കണ്ണുകൾ തുറന്നു കവിളിൽ പറ്റിയ പാൽ തുടച്ചു കൊണ്ട് “നാണമില്ലേ മനുഷ്യാ” എന്ന് ജോസ്ന ചോദിച്ചു. ഞാൻ ഒരു വളിഞ്ഞ ചിരി പാസ് ആക്കി എഴുന്നേറ്റു എൻ്റെ റൂമിലേക്ക് പോയി.
ഫ്രഷ് ആയി ഫുഡും കഴിച്ചു ഞങൾ തിരിച്ചു യാത്ര തുടങ്ങി. രാത്രി കോഹ്ലാപൂരിൽ സ്റ്റേ അടിച്ചു അടുത്ത ദിവസം ഉച്ചയോട് കൂടി ഞങൾ ഹംപിയില് എത്തി ചേർന്നു. അത്യാവശ്യം സ്ഥലങ്ങൾ എല്ലാം കണ്ട് തീർത്തു, സന്ധ്യ കഴിഞ്ഞപ്പോൾ കുന്നിൽ മുകളിൽ ഉള്ള ഒരു ക്ഷേത്രത്തിൽ എത്തി.
ക്ഷേത്രദർശനവും കുറച്ച് ഷോപ്പിങ്ങും കഴിഞ്ഞു എല്ലാവരും തിരിച്ചു എത്തി. അന്ന് രാത്രി തങ്ങാൻ അവിടെ ഒരു ഹോട്ടലിൽ റൂം ബുക്ക് ചെയ്തിരുന്നു, ചെക്ക് ഇൻ ചെയ്തു റൂമിൽ കയറി ഒന്ന് ഫ്രഷ് ആയി വന്നു രണ്ടു പെഗ് അടിക്കാൻ ഉള്ള പ്ലാൻ തുടങ്ങുമ്പോൾ കവിത റൂമിലേക്ക് കയറി വന്നു.
ഞാൻ: ഹാ. ആരിത്, മിസ്സിസ് അഖിലോ, വരൂ ഇരിക്കു.
കവിത വന്നു കസേരയിൽ ഇരുന്നു എന്നെ നോക്കി.
ഞാൻ: ഒഴിക്കട്ടെ ഒരെണ്ണം.
കവിത: വേണ്ട. അഖി, എനിക്ക് നിന്നോട് സീരിയസ് ആയി കുറച്ച് സംസാരിക്കാൻ ഉണ്ട്.
ഞാൻ: എന്താടോ ഡോക്ടറെ ഇത്ര ഫോർമാലിറ്റി. ചുമ്മാ ടെൻഷൻ അടിപ്പിക്കാതെ താൻ കാര്യം പറ.
കവിത: ഡാ. നമുക്ക് കല്യാണം കഴിക്കാം.