നിസഹായാവസ്ഥയെന്നോണം അവനതു പറഞ്ഞപ്പോൾ എനിക്ക് ചിരിയാണ് വന്നത്…
“നാണമില്ലെടാ കണ്ണാ നിനക്കിതു പറയാൻ നീ ഒരു ആണല്ലേ എടാ പൊട്ടാ ഇതു പോലൊരു ചാൻസ് കിട്ടിയാൽ ഏതൊരു ആണും ചെയ്യുന്നതേ നീയും ചെയ്തുള്ളു അല്ലാതെ നീ എന്തോ വല്യ തെറ്റ് ചെയ്തെന്നു ഒന്നും വിചാരിക്കണ്ട എടാ മണ്ട നീ ഇ പേടിക്കുന്ന കാര്യം ഒരു ടാബ്ലറ്റിൽ ഒതുക്കാവുന്ന കാര്യമേ ഉള്ളു നീ ചുമ്മാ കിടന്നു ടെൻസ്ഷൻ അടിക്കാതെ നമ്മുക്ക് നാളെ തന്നെ അതു ശരിയാക്കാം ഒരു കുഴപ്പവും ഉണ്ടായില്ല”
ഞാൻ അവനൊരു ധൈര്യം കൊടുത്തു…
“മ്മ് നിന്റെ ധൈര്യത്തിലാട ഞാൻ പിടിച്ചു നിൽകുന്നെ നാളെ എങ്ങനെയെങ്കിലും ശരിയാക്കി തരണെടാ”
വർഷേച്ചിയുടെ പൂറു പൊളിച്ചു ഒരു കുസലുമില്ലാതെയല്ലേ ഞാൻ ഇവിടെ ഇരിക്കുന്നതെന്നു ഓർത്തപ്പോൾ അവനോട് എനിക്ക് സഹതാപമാണ് തോന്നിയത്….
“ശരിയാക്കാട ഇനി അതു ഓർത്തു നീ ടെൻഷൻ ആവാൻ നിൽക്കണ്ട”
ഞാൻ അവനെ സമാധാനിപ്പിക്കാൻ ഒരു ശ്രമം നടത്തി….
“മ്മ് ശരി നീ കൂടെ ഉള്ള ധൈര്യത്തില മോനെ ഞാൻ ഇതൊക്കെ ചെയ്തേ കൂടെ ഉണ്ടാവണെട്ടാ”
അതും പറഞ്ഞുകൊണ്ടവൻ മെല്ലെ അവിടുന്ന് എഴുന്നേറ്റു…
“നീ എവിടെ പോണു”
ഞാൻ അവനോടു തിരക്കി….
“അല്ലടാ ചേച്ചി വിളിച്ചായിരുന്നു എന്തോ ആവിശ്യം ഉണ്ടെന്നും പറഞ്ഞു ഞാൻ ഒന്നു ചെല്ലട്ടെ ഇനി പോയില്ലേൽ അതിനും കിട്ടും വഴക്കു”
അപ്പോഴാണ് വിദ്യേച്ചി കണ്ണനെ അന്വേഷിച്ച കാര്യം എനിക്കും ഓർമ വന്നതു…
“ആ ശരിയാടാ നേരത്തെ വിദ്യേച്ചി അന്വേഷിച്ചായിരുന്നു നിന്നെ ഞാൻ പറയാൻ വിട്ടു പോയതാ”
ഞാനും ആ കാര്യം അവനെ ഒന്നോർമിപ്പിച്ചു…