ആതിര ആരും കേൾക്കാതെ : നിന്നെ ഇവിടെ കേട്ടിട്ടതിനു ദൈവം കൊടുത്ത ശിക്ഷയാ… അയാൾക്ക് അത് തന്നെ വേണം… ഈ മഴ നനഞ്ഞു ഇവനെന്തെങ്കിലും ആകുമോ എന്ന എന്റെ പേടി…
ഞാൻ : ഡി എനികെന്താകാൻ… നമ്മൾ എന്തോരം മഴ നനഞ്ഞയിട്ടുള്ളത്… അത് കൊണ്ട് നീ അത് വിട… എന്നിട്ട് കാര്യം പറ..
ലക്ഷ്മി : മനോജിനെ കേശു വൈദ്യരുടെ അടുത്ത കൊണ്ട് പോയിരുന്നു… പക്ഷെ വൈദ്യരെ കൈയൊഴിഞ്ഞു.. മനോജിനെ പട്ടണത്തിലെ ആശുപത്രിയിൽ കൊണ്ട് പോകാൻ പറഞ്ഞു… അങ്ങനെ പോകുന്ന വഴിക്കാണ് പാമ്പ് കടിച്ചത്…
ഇപ്പൊ ചെറിയ നമ്പൂതിരിയെ വിഷഹാരിയുട അടുത്തും, മനോജിനെ പട്ടണത്തിലെ ആശുപത്രിയിലും കൊണ്ട് പോയിരിക്കുകയാണ്….
ഞാൻ : നിന്നോടാരു പറഞ്ഞു…
അവൾ : ‘അമ്മ പറഞ്ഞതാ… ചെറിയമ്മ അറിഞ്ഞപ്പോ തൊട്ട് വലിയവായിൽ നിലവിളിച്ചോണ്ടിരിപ്പുണ്ട്… അതും പറഞ്ഞു അവൾ ഭക്ഷണം എന്റെ വായിലേക്ക് വെച്ച് തന്നു… ഞാൻ അതും കഴിച്ച അവളെ ഒന്ന് നോക്കി… ഈ മല്ലന്മാരൊന്നുമില്ലായിരുന്നെങ്കിൽ ഇവിടെ വെച്ച് തന്നെ ഒരു കളിയങ്ങു കളിച്ചേനേം…
ഹം… യോഗമില്ലാമണിയെ… എന്ന് വിചാരിച്ചു ഞാൻ ഭക്ഷണം മര്യാദരാമനായിട്ട് നിന്ന് കഴിച്ചു…
അവർ കുറച്ചു നേരം കുടി അവിടെ കറങ്ങി തിരിഞ്ഞു നിന്നിട്ട് വീട്ടിലേക്ക് പോയി…
ശ്രീകലയും ലക്ഷ്മിയും അവളുടെ അമ്മയും കൂട്ടുകാരികളും എല്ലാം ഇടക്കിടക്ക് ദൂരെ നിന്ന് എന്നെ നോക്കുന്നത് കാണാം… അവരുടെ വില പോകുമെന്ന് കരുതിയായിരിക്കും അടുത്ത വരാത്തത്… അത് കൊണ്ട് എനിക്ക് ഒരു സമാധനമായി.. അവരുടെ ഭാഗത്തു വലിയ പ്രെശ്നം ഒന്നുമില്ല… അതിന്റെ ഇടി കുറച്ചു കൊണ്ട മതിയല്ലോ…