ഇരുട്ട് ആയതു കൊണ്ട് എനിക്ക് ഒന്നും വ്യക്തമായിട്ട് കാണാൻ പറ്റുന്നില്ലായിരുന്നു…
എന്റെ അടുത്ത എത്തിയപ്പോഴാണ് മനസ്സിലായത്, നാട്ടിലെ പ്രമാണിമാരാണ് എല്ലാം എന്ന്.. എന്റെ അകവാൾ വെട്ടി … എങ്ങാനം മനോജോ ചെറിയച്ഛനോ തട്ടി പോയോ… അതിനു ഇവർ എന്നെ കത്തിക്കാൻ വന്നതാണോ…. എന്ന എല്ലാം കഴിഞ്ഞു… ഈ ൪ ദിവസവും ഇവിടെ ഈ മഴയത്തു നിന്നപ്പോഴും എനിക്കൊരു ശുഭ പ്രതീക്ഷ ഉണ്ടായിരുന്നു… എല്ലാം ഭംഗിയായി പര്യവസാനിക്കും എന്ന്…. എന്റെ ഒരു എടുത്ത് ചാട്ടത്തിലാണ് ഇത്രേം പ്രേശ്നങ്ങൾ ഇവിടെ ഉണ്ടായത്.. അത് പോലെ വീണ്ടും എടുത്ത് ചാടി അടുത്ത പ്രെശ്നം ഉണ്ടാക്കേണ്ടന്ന് കരുതിയാണ് ഈ 4 ദിവസവും ഞാൻ ക്ഷമയോടെ ഇരുന്നത്…
ഇപ്പൊ എന്റെ ജീവൻ അപകടത്തിലാണ് എന്നൊരു തോന്നൽ… ഞാൻ രക്ഷപെടാനുള്ള വഴി ആലോചിച്ചു… ഇവർ അങ്ങനെ എന്തെങ്കിലും ഉദ്ദേശ്യത്തിൽ ആണ് വന്നെതെങ്കിലും രക്ഷപെടുക.. അങ്ങനെ ഞാൻ മനസ്സിൽ ചിന്തിച്ചോണ്ടു നിൽക്കുമ്പോൾ ഒരു കാവ്യധാരി എന്റെ മുൻപിലേക്ക് വന്നു…
എനിക്കളെ മനസ്സിലായില്ല… ഞാൻ അയാളെ സൂക്ഷിച്ചു നോക്കി… അയാൾ എന്താണ് ചെയുന്നതെന്ന്….
കണ്ടാലറിയാം ഏതോ വലിയ പ്രമാണിയാണ്..നല്ല പ്രായമുള്ള മനുഷ്യനാണ്, പ്രായമുണ്ടെങ്കിലും നല്ല ആരോഗ്യദൃഢഗത്രനായ അദ്ദേഹത്തെ കണ്ടാൽ ഇവിടുള്ള ചെറുപ്പക്കാർ വരെ നാണിക്കും…
എല്ലാവരും അദ്ദേഹം വന്നപ്പോൾ ബഹുമാനത്തോട് മാറി നിന്ന്… നല്ല അഡ്യാത്യം അതിനനുസരിച്ചു ഗൗരവ്വവും ഉണ്ട്… ഒരാൾ ശില കുട അദ്ദേഹത്തിന് മുകളിൽ പിടിച്ചിട്ടുണ്ട്…. എന്റെ അടുക്കൽ വന്ന് എന്നെ സൂക്ഷിച്ചു നോക്കി…