വത്സല്യത്തോടെ അമ്മ [ഫിദ]

ഞാൻ: ഉണ്ടാവും അമ്മെ, ആരും അറിയുന്നില്ല, അതാ.

അമ്മ: മ്മ്, എന്നാലും നിനക്കു എങ്ങനെ തോന്നി ഇതൊക്കെ?

ഞാൻ: അമ്മയെ എനിക്ക് ഒരുപാട് ഇഷ്ടമാണ്. എൻ്റെ ജീവനേക്കാൾ.

അമ്മ: എനിക്കും മോനെ. എന്നാലും നമ്മൾ അമ്മയും മകനും ആണ്. നീ പിന്നീട് വേർപിരിഞ്ഞു പോകേണ്ടി വരും.

ഞാൻ: ഒരു മകനാണ് അമ്മയെ ഏറ്റവും കൂടുതൽ സ്നേഹിക്കുന്നത്. ആ മകൻ ആദ്യമായി അനുഭവിച്ച ചൂടു സ്വന്തം അമ്മയുടെ തന്നെ ആണ്. അത് കൊണ്ട് ഞാൻ അമ്മയുടെ സന്തോഷത്തിന് എന്നും അമ്മയുടെ അടുത്തുണ്ടാവും.

അമ്മ: അമ്മയോടുള്ള സ്നേഹം മാത്രമേ ഉള്ളൂ, അതോ..?

ഞാൻ: പിന്നെ..

അമ്മ: പിന്നെ?

ഞാൻ: എല്ലാ അർത്ഥത്തിലും.

എന്ന് പറഞ്ഞ് അമ്മയുടെ വയറിൽ കൂടി കെട്ടിപിടിച്ച് കവിളിൽ ഒരു ഉമ്മ കൊടുത്തു.

അമ്മ: അമ്പട കള്ളാ.

എന്നിട്ട് പതിയെ എൻ്റെ കൈയിൽ അടിച്ചു.

അമ്മ: മോനെ.

ഞാൻ: എന്താ അമ്മേ?

അമ്മ: ഒരു കാര്യം ചോദിച്ചാ പറയോ?

ഞാൻ: എന്ത് വേണേലും ചോദിച്ചോ.

അമ്മ (പതിയെ): ഇപ്പൊ എന്തെങ്കിലും തോന്നുന്നുണ്ടോ?

ഞാൻ (മനസ്സിലാവാത്ത പോലെ): എന്താ അമ്മേ?

അമ്മ: ഹോ, ഒന്നും അറിയാത്ത പോലെ.

ഞാൻ: പറ, അമ്മെ.

അമ്മ: മനസിലായി, എൻ്റെ വായിൽ നിന്നും കേൾക്കണം, അതല്ലേ.

ഞാൻ ചെറുതായി ചിരിച്ചു.

അമ്മ: കള്ളാ. (പതിയെ ചെവിയിൽ) നിനക്ക് അമ്മയെ പണ്ണാൻ തോന്നുന്നുണ്ടോ? (എന്നിട്ടു അമ്മ മുഖം പൊത്തി.)

ഞാൻ: നേരത്തെ അമ്മക്ക് ഇഷ്ടപ്പെട്ടോ?

അമ്മ: മ്മ്..കുറെ നാളുകൾക്ക് ശേഷം ആണ് ആണിൻ്റെ കൈ തൊടുന്നത്.

ഞാൻ: അപ്പോ പെണ്ണിൻ്റെയോ?

അമ്മ: പോടാ.

ഞാൻ: അമ്മേ.

അമ്മ: എന്താ മോനെ?

ഞാൻ: അമ്മയെ എനിക്ക് മുഴുവനായി കാണണം.