മദനപൊയിക 2 [Kannettan]

Posted by

എന്നിട്ട് പതുക്കെ ഞാൻ ഓമനേച്ചിയുടെ താടിയിൽ പിടിച്ച് പൊക്കികൊണ്ട്,
“ചേച്ചി….. ”
“ഹും….”
“ഞാൻ നേരത്തെ പറഞ്ഞ് കാര്യമായിട്ടാണ് കേട്ടോ..!”
ഞാൻ ഇനി എന്താണ് പറയാൻ പോകുന്നത് എന്ന് കേക്കാൻ ചേച്ചി എൻ്റെ കണ്ണിലേക്ക് തന്നെ നോക്കി നിൽക്കുകയാണ്,
” ചേച്ചിക്ക്, പൂ പോലൊരു കുഞ്ഞിനെ ഞാൻ തരട്ടെ..!!??” രണ്ടും കൽപ്പിച്ച് ഞാനതങ്ങ് പറഞ്ഞു, പറയാതിരിക്കാനും എനിക്ക് കഴിയില്ലായിരുന്നു.

അത് കേട്ടതും ചേച്ചി എന്നെ മുറുക്കെ കെട്ടിപിടിച്ചു.. എന്നിട്ട് വളരെയധികം സ്നേഹത്തോടെ, ” വിച്ചു ..എനിക്ക്………..” പറഞ്ഞ് തുടങ്ങുമ്പോഴേക്കും,

“ഓമനേ… പാല് കറന്ന് കഴിഞ്ഞോ?” അമ്മ കാല് വയ്യാതെ പതുക്കെ സ്റ്റെപ്പ് ഇറങ്ങി മുറ്റത്തേക്ക് വന്നു..

ഞങൾ രണ്ടാളും സ്വബോധം തിരിച്ചെടുത്ത് കുതറി മാറി. ചേച്ചി വേഗം വെള്ളം കോരി മുഖം കഴുകി, ഞാൻ എന്ത് ചെയ്യണം എന്നറിയാതെ നിന്ന് തിരിഞ്ഞ് കാടി വെള്ളം ഒന്നൂടെ പോയി നന്നായി കലക്കി പശുക്കൾക്ക് വെച്ച് കൊടുത്തു. അപ്പോഴേക്കും അമ്മ പയ്യെ നടന്നിങ്ങു വന്നു. രാവിലെ തന്നെ അമ്മക് നല്ല കാല് വേദനയിരിക്കും, മുട്ടിൻ്റെ തേയ്മാനത്തിൻ്റെയാണ്.

“ആ.. കഴിഞ്ഞു ഇടത്തി…കുട്ടികൾ കുടിച്ച കരണം ഇന്ന് പാല് ഇച്ചിരി കുറവാ..”

“അഹ്… കന്നുകുട്ടികൾ കുടിക്കട്ടെ.. അവര് കുടിച്ചതിൻ്റെ ബാക്കി മതി നമുക്ക്.”

അമ്മ ചേച്ചിയുടെ മുഖത്ത് നോക്കിയ ശേഷം, “നിൻ്റെ മുഖമെന്താ വല്ലാണ്ടിരിക്കുന്നത്?”

ചേച്ചി തപ്പിതടഞ്ഞ്, ” ഏയ്..ഒന്നില്ല ഏടത്തി… ഇന്നലെ ഉറക്കം ശരിയായില്ല അതിൻ്റെയാ.. ”
“വയ്യെങ്കിൽ പിന്നെന്തിനാ മോളെ വന്നത്… ഒരു ദിവസം കറന്നില്ലേൽ ഒന്നും സംഭവിക്കൂലാ..”
“അതൊന്നും സാരമില്ല ഏടത്തി..”

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *