(കല്യാണ ചടങ്ങുകൾക് ഒടുവിൽ… ഞാൻ അവളെ ശ്രദ്ധിച്ചു) ” എന്തൊക്കെ സംഭവങ്ങൾ നടന്നിട്ടുണ്ട് “””എന്നിട്ടും ആൾക്കാരുടെ മുമ്പിൽ അവളെന്റെ കൈപിടിച്ച് നടക്കുകയാണ്
ഫോട്ടോസ് എടുക്കുന്നതിന് വേണ്ടി നിന്ന് തരികയും ചെയ്തു..”””
ഒരുപക്ഷേ അവരുടെ വീട്ടുകാരെ സങ്കടപ്പെടുത്തണ്ട എന്ന് തോന്നിയിട്ടാവും അവൾ ഇങ്ങനെ ചെയ്യുന്നത്.. “”””” അല്ല അത് തന്നെയാണ്….
ഞാനും എന്റെ അച്ഛനെയും അമ്മയെയും ഓർത്ത് അതൊക്കെ സമ്മതിച് ഒന്നും പുറത്തു കാണിക്കാതെ…. നടന്നു.
അങ്ങനെ ആ കടമ്പ കഴിഞ്ഞു..
. ‘ഉത്തര അവളുടെ അനിയത്തിമാരോടും അച്ഛനോടും യാത്ര പറഞ്ഞു കരഞ്ഞു….
അമ്മ എന്ന് അവൾ ആരെയും വിളിക്കുന്നത് കേട്ടില്ല.. അമ്മ ഇല്ലേ? എന്ന് ഞാൻ ചിന്തിച്ചു
വീട്ടുകാരെല്ലാം വളരെ സന്തോഷത്തോടെ അവളെ യാത്ര അയച്ചു.
കിലോമീറ്ററുകൾ സഞ്ചരിച്ചിട്ടും എന്നോട് ഒന്നും മിണ്ടിയതേയില്ല..
“”നിങ്ങളെന്താ ഒന്നും മിണ്ടാതിരിക്കുന്നേ””
ഡ്രൈവ് ചെയ്തിരുന്ന മനുവിന്റെ ചോദ്യം കേട്ട് ഞാൻ ആലോചന. നിർത്തി… “ഒന്നുമില്ല അളിയാ ഇന്നലെ നൈറ്റ് ശരിക്കും ഉറങ്ങിയില്ല അതിന്റെ ഒരു വിഷയമുണ്ട്.””(ഞാൻ പറഞ്ഞു, പിന്നെ അവനോട് ചോദിച്ചു)
“മനു …ഞാൻ ഇന്നലെ നിന്നെ വിളിച്ചാരുന്നു. നീ ഫോൺ എടുത്തില്ല”…
. പോടാ പുല്ലേ…. നീ വന്നിട്ട് ഒരാഴ്ച ആയിട്ട് ഇന്നലെയാ എന്നെ. വിളിച്ചത്…. ( അവന്റെ “പുല്ലേ” വിളി കേട്ട ഞാൻ ഉത്തരയെ ഒന്നു നോക്കി. അവൾ അതൊന്നും നോക്കാതെ ദൂരേക്ക് നോക്കിയിരുന്നു)..
എന്നെ കെട്ടിപ്പിടിച്ച് കരഞ്…. പാരീസിലേക്ക് പോയ എന്റെ ഹരി അല്ല തിരിച്ചുവന്നത് എന്നെനിക്ക് മനസ്സിലായി.