ഒളിച്ചുകളി [Achillies]

Posted by

അമ്മയുടെയും ഏട്ടന്റെയും വാക്ക് തർക്കം മുഴങ്ങി കേട്ട മൃദുല അവിടേക്ക് പോണോ വേണ്ടയോ എന്ന് ചിന്തിച്ച നിമിഷം അഭിയുടെ സ്വരം മുഴങ്ങി.

“നിങ്ങളുടെ കേട് എനിക്കറിയാം…ഞാനത് തീർക്കാൻ പോവാ…”

അടുക്കളയുടെ വാതിലിൽ നിഴലുകൾ കൂടിച്ചേരുന്നതും വ്യക്തമല്ലാത്ത സ്വരങ്ങൾ പൊട്ടി വീഴുന്നതും മൃദുല കണ്ടും കേട്ടും മറഞ്ഞു നിന്നു.

“വിടട….വേണ്ട….നീ എന്താ ചെയ്യുന്നേ…”

 

അമ്മയുടെ തന്റേടത്തിന്റെ സ്വരം മാറി ഭയം നിറയുന്നത് കേട്ട മൃദുലയുടെ ഉള്ളിടിച്ചു, എല്ലാം തെറ്റിപ്പോയോ എന്നവൾക്ക് തോന്നി.

“പോ….വേണ്ട….അഭി….വേണ്ട,…തെറ്റാ…..”

“!കിർർര്!”

“ഓഹ്ഹ്…”

അമ്മയുടെ നേർത്ത കരച്ചിലും ഏട്ടന്റെ മുരൾച്ചയും മുഴങ്ങി,..

“അഭി വേണ്ടട….മൃദുല….അവള്,…ഞാൻ…നമ്മൾ….ഇങ്ങനെ,….”

മുറിഞ്ഞു വരുന്ന അമ്മയുടെ സ്വരത്തിന്റെ അവസാനം വാതിലില്ലാത്ത അടുക്കള വശത്തെ ഭിത്തിയിലേക്ക് ‘അമ്മ വന്നു ചാരി അമ്മയെ ഒട്ടിപ്പിടിച്ച കണക്ക് ഏട്ടനും അമ്മയുടെ രണ്ടു കയ്യും ഏട്ടന്റെ കയ്യിൽ കൊരുത്തു ഭിത്തിയിലേക്ക് ചേർത്തു പിടിച്ചു വെച്ചിരിക്കുന്നത് മൃദുല കണ്ടു.

അഭിയുടെ അരയ്ക്ക് മേലെ ഒന്നും ഉണ്ടായില്ല അരയിലെ മുണ്ട് അഴിയാൻ കണക്ക് തൂങ്ങി നിന്നിരുന്നു,

ശ്രീവിദ്യയുടെ നെഞ്ചിലേക്ക് നെഞ്ചമർത്തി കൈകൾ കൊരുത്തു മുഖം നക്കുന്ന അഭിയെ തന്റെ ഏട്ടനെ കണ്ട മൃദുല വിറച്ചു, അവനെ എതിർക്കാൻ ആവും പോലെ ശ്രെമിക്കുന്ന അമ്മയെയും മൃദുല കണ്ടു, അമ്മയ്ക്ക് വേണ്ടത് കിട്ടിയിട്ടും ‘അമ്മ എന്തുകൊണ്ട് എതിർക്കുന്നു എന്നത് മൃദുലയ്ക്ക് മനസിലായില്ല, തല വെട്ടിച്ചു അഭിയെ എതിർത്തുകൊണ്ട് ശ്രീവിദ്യ പുളയുമ്പോൾ അഭിക്ക് ആവേശം കയറുകയായിരുന്നു, ഇതുവരെയില്ലാത്ത കാടൻ കരുത്തു വന്നു നിറയുമ്പോലെ കയ്യിൽ നിന്ന് വിടുവിക്കാൻ ശ്രെമിച്ചു കുതറിയ ശ്രീവിദ്യയുടെ വെണ്ണ കഴുത്തിൽ അഭി കടിച്ചു ചപ്പുന്നത് കണ്ട മൃദുല വിറച്ചു,

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *