സാവിത്രി അവന്റെ ചുണ്ടിൽ അമർത്തി ചുംബിച്ചു. എന്നിട്ട് നെഞ്ചിൽ കിടന്നു.
അല്പനേരം കഴിഞ്ഞിട്ടും അവൻ ഒന്നും മിണ്ടാതെ കിടക്കുന്നത് കണ്ട സാവിത്രി പൊങ്ങി നോക്കി.
ഉത്തരത്തിലേക്ക് നോക്കി ആലോചനയോടെ കിടക്കുന്ന അഭിയെ സാവിത്രി നുള്ളി.
“ന്താടാ ആലോയിക്കണേ…”
“ഒന്നുല്ല…”
അഭി അവളെ തലോടി കണ്ണടച്ചു.
“ന്നാലെ നീ പറഞ്ഞില്ലേലും എനിക്കറിയാം, നീ ചിന്തിച്ച പോലെ നിന്റെ ചെറിയമ്മേം ഇപ്പൊ എന്റെ അന്നത്തെ അവസ്ഥയിലൂടെയ പോണേ…”
സാവിത്രി പറഞ്ഞതും അഭിയും ഒളിഞ്ഞു നോക്കി നിന്ന മൃദുലയും ഞെട്ടി.
“നീ ഞെട്ടുവോന്നും വേണ്ട…അവളെപ്പോലുള്ള പെണ്ണിന് വേണ്ട സുഖം കിട്ടിയില്ലെങ്കിൽ ന്താ ണ്ടാവണേ ന്നു എനിക്കറിയും പോലെ വേറെ ആർക്കറിയാനാ, അത്രേം ചന്തീം മൊലേം തൊടെം ഒക്കെ വെച്ചിട്ട് സുഖമറിഞ്ഞ പെണ്ണിന് അതില്ലാതെ ആവുമ്പോൾ ഉള്ള തരിപ്പ് അത് ഇച്ചിരി കടുപ്പാ മോനെ…”
സാവിത്രിയെ ഇതുവരെ കാണാത്ത ഒരാളെപ്പോലെ അവൻ നോക്കി നിന്നു.
“അവളാരേം കേറ്റി കളിപ്പിച്ചില്ലേൽ ചിലപ്പോ വല്ല വട്ടും വന്നു പോവും, അല്ലേലാ പാവം കൊച്ചിനെ തല്ലി കലി തീർക്കും….നിഷ വന്നു പറയാറുണ്ടെന്നോട് മൃദുലയ്ക്ക് എന്നും കിട്ടുന്ന തല്ലിന്റെ കഥ…”
“അതാണെനിക്കും സയിക്കാത്തത്….പാവം കൊച്ചു കരഞ്ഞോണ്ട് നിന്നു കൊള്ളുന്നത് കാണാൻ വയ്യാത്തൊണ്ട ഞാൻ അങ്ങോട്ട് കേറി ചെല്ലാത്തെ,… ആരേലും കേറ്റി കളിപ്പിച്ചാലും എനിക്ക് പ്രശ്നമില്ല, മൃദു കരയുന്നത് കാണാൻ വയ്യ…”
അഭി പറഞ്ഞതും മൃദുല തുളുമ്പിയ കണ്ണോടെ ഏട്ടനെ നോക്കി.
“അങ്ങനെ തോന്നിയവന്മാർക്കൊന്നും തന്റേടം ഉള്ള പെണ്ണ് കവ വിടർത്തി കൊടുക്കത്തില്ല, അതിന് ഒത്ത, വിശ്വാസമുള്ള സ്നേഹമുള്ള, നല്ല ആണുങ്ങളെ കിട്ടണം…”