“എനിക്ക് നിന്നോട് ഒരു കാര്യം പറയാനുണ്ട്” – എന്ന് പറഞ്ഞുകൊണ്ട് മീനയും സുനിലിൻ്റെ അരികിൽ വന്നിരുന്നു.
*ഉണ്ണി എന്തിനാ എപ്പോഴും ഞാന് കുഞ്ഞിന് പാലു കൊടുക്കുമ്പോള് ഇങ്ങനെ നോക്കിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നത് ?*
– മീന സുനിലിന്െറ മുഖത്തേക്ക് തറപ്പിച്ച് നോക്കി.
സുനില് ഞെട്ടിവിറചു. ഭൂമി രണ്ടായി പിളരുന്നു പോലെ അവനു തോന്നി. ശരീരത്തിന്െറ വിറയന്
നിയന്ത്രിക്കാന് അവനു പറ്റുന്നില്ല. മുഖം വിളറി വെളുത്തു. നാവു പൊങ്ങുന്നില്ല. അവന് തളര്ന്നു തല കുനിച്ചു.
തന്െറ മകന്െറ ഭാവപ്പകര്ച്ച കണ്ട് മീന ഇനി എന്തു പഠയണമെന്നറിയാതെ വിഷമത്തിലായി. താന് അവനെ
വേദനിപ്പിക്കാനല്ല അത് ചോദിച്ചത്. അവന് ചെയ്തത് ഒരപരാധമായി താന് കണ്ടിട്ടുമില്ല. ഈ പ്രായത്തിലുള്ള
എല്ലാ കൂട്ടികള്ക്കും ഉള്ള കയതുകമല്ലേ ഇത് ! പക്ഷെ ഇതില് കൂടുതല് മയത്തില് ഇതവതരിപ്പിക്കാൻ മീനക്കറിയുമായിരുന്നില്ല. രണ്ടു നിമിഷത്തെ കൂലങ്കഷമായ ആലോചനയ്ക്ക് ശേഷം മാനസികമായി തകര്ന്ന് . തറ മുമ്പിലിരിക്കുന്ന മകനെ തിരിച്ച് വിളിക്കാന് തന്നെ മീന തീരുമാനിച്ചു.
വാല്സല്യത്തോടെ മീന സുനിലിന്െറ മുഖമുയര്ത്തിക്കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.
*അയ്യേ, എന്െറ ഉണ്ണി ഇത്ര തൊട്ടാവാടിയാണോ ? അതിന് ഞാന് വഴക്കൊന്നും പറഞ്ഞില്ലല്ലോ.”
സുനിലിന് ചെറിയ ഒരാശ്വാസം. മീന അവന്െറ വലത്തെ കൈയെടുത്ത് തന്റ രണ്ടു കൈയും കൂട്ടിപ്പിടിച്ച് മടിയില് വച്ചു കൊണ്ട് തുടര്ന്നു.
* ഉണ്ണി ഇങ്ങന കൊതിയോടെ നോക്കിക്കൊണ്ടിരുന്നാല് കുഞ്ഞിന് ശരിക്ക് പാലു കിട്ടില്ല. കണ്ടില്ലെ