Posted by കുച്ച്‌ നാളായി അമ്മയുടേയും കുഞ്ഞിൻ്റെയും മാത്രമാണ് ലോകമാണീ മുറി. പ്രസവശ്രൃശ്രൂഷയ്ക്ക്‌ വന്ന
മുത്തശിക്ക്‌ വേണ്ടി അന്ന് മുറിയൊഴിഞ്ഞ്‌ വരാന്തയിലേക്ക്‌ കിടപ്പ്‌ മാറ്റിയ അച്ഛന് പിന്നീടവിടം സ്ഥിരതാവളമാക്കി. താരതമ്യേന കുളിര്‍മയുള്ള അന്തരീക്ഷവും കുഞ്ഞിന്‍െറ രാത്രയിലുള്ള കരച്ചിലിൽ നിന്നുള്ള മോചനവും തന്നെ കാരണം. ഉറക്കത്തിന്‌ ഭംഗം വരുന്ന ഒന്നും അച്ഛന് സഹിക്കില്ല.
പതിവിന്‌ വിപരീതമായി ഇന്ന്‌ കുഞ്ഞ്‌ വല്ലാതെ അസ്വസ്ഥമായിരുന്നു. കുഞ്ഞിന്‌ പാലു കൊടുക്കാന്‍ അമ്മ ബുദ്ധിമൂട്ടുന്നത്‌ സുനില്‍ കണ്ടു. കൂറേ നേരത്തേ പരിശ്രമത്തിനു ശേഷം മീന കുഞ്ഞിനേ ഉറക്കി
തൊട്ടിലില്‍ കിടത്തി. തൊട്ടിൽ മെല്ലെ ആട്ടിക്കൊണ്ട്‌ മീന വിളിച്ച്‌ പറഞ്ഞു.
*ഒന്നിവിടെ വരു ഉണ്ണീ” [ സുനിലിനെ വീട്ടില്‍ അങ്ങനെയാണ്‌ വിളിക്കുന്നത്‌ ]
ആ വിളിയില്‍ പ്രത്യേകിച്ച്‌ ഒന്നും തോന്നാതെ സുനില്‍ പുസ്തകം മടക്കി അലമാരയില്‍ വച്ച ശേഷം
കിടപ്പുമുറിയിലേക്ക്‌ ചെന്നു, മുടി അഴിച്ചു കെട്ടിക്കൊണ്ട്‌ നിന്നിരുന്ന മീന മകന്‍െറ കാല്‍പ്പെരുമാറ്റം കേട്ട്‌
അവന്‍െറ നേരെ തിരിഞ്ഞു. മാറത്ത്‌ തോര്‍ത്ത്‌ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. പുറകിലേക്ക്‌ കൈയെത്തിച്ച്‌ മുടി കെട്ടുന്ന
താളത്തില്‍ തുളളിതുളുമ്പുന്ന മുലകളിലേക്ക്‌ സുനിലിനെ കണ്ണ്‌ പാഞ്ഞു. പെട്ടെന്ന്‌ സ്വബോധം വീണ്ടെടുത്ത്‌
അവന്‍ ചോദിച്ചു.
*എന്താ അമ്മേ ?*
“ഉണ്ണി ഇവിടെ ഇരിക്കു.” – മീന കണ്ണ്‌ കാണിച്ചതനുസരിച്ച്‌ തികഞ്ഞ നിഷ്‌കളംഗതയോടെ സുനില്‍ കട്ടിലില്‍
ഇരുന്നു.