Posted by സുനിൽ തല കുലുക്കി.
അൽപനേരത്തെ മൗനത്തിനു ശേഷം അമ്മയുടെ മുലകളിൽ നോക്കി അവൻ ചോദിച്ചു.
“അമ്മയെന്താ ഇപ്പൊ ബ്രായിടാത്തെ ?”
മീനയും ഇപ്പൊഴാണത് ഓർക്കുന്നത്. ബ്രാ ഉപേക്ഷിച്ചിട്ട് കുറച്ചു നാളായി.പുറത്തേക്കിറങ്ങാറില്ലല്ലോ. മീന പറഞ്ഞു.
“ഓ, കുഞ്ഞിനു പാലുകൊടുക്കാൻ അതിട്ടോണ്ട് വല്യ പാടാ. മാത്രമല്ല, ഇരിക്കുന്ന ബ്രായൊക്കെ ഇപ്പൊ എനിക്ക് ചെറുതാ. അതിടുന്നതിലും സുഖം ഇടാതിരിക്കുന്നതാ.”
സുനിൽ “ചെറുതായാൽ പുതിയത് വാങ്ങിയാൽ പോരെ ? കുഞ്ഞിനു പാലുകൊടുക്കാനാണെങ്ങിൽ അതിനു പറ്റിയ നേർസിംഗ് ബ്രാ കിട്ടുമല്ലോ. എന്തായാലും ഇനി അമ്മ ബ്രായിടാതെ നടക്കരുത്. ഇല്ലെങ്കിൽ ഇതു വെറുതെ തൂങ്ങി അമ്മൂമമാരുടെ പോലാകും. ഇപ്പൊഴെന്ത് ഭംഗിയാ ഇതു കാണാൻ.“
സുനിലിന്റെ ഈ വിഷയത്തിലുള്ള ജ്‌ഞാനവും ജിജ്‌ഞാസയും കണ്ട് മീന അത്ഭുതപ്പെട്ടു. തൻറെ സൗന്ദര്യം ഒരാൾ ആസ്വദിക്കുന്നു എന്നുള്ള സത്യം മീനയിൽ ഒരു പുതിയ ഉണർവുണ്ടാക്കി. ഭർത്താവിന് ഇക്കാര്യങ്ങളിൽ ശ്രദ്ധ പന്ദേ കുറവാണ്. തന്റെ മകൻ ഇപ്പോൾ തന്നെ യൗവനത്തിലേക്ക് തിരിച്ച് വിളിക്കുകയാണ്.
“ചെറിയ നോട്ടമൊന്നുമല്ലല്ലോടാ കുട്ടാ നിൻറെ അമ്മയെത്തന്നെ വേണോ ?” മീന കളിയാക്കി ചോദിച്ചു. സുനിൽ ചമ്മലോടെ ചിരിച്ചു.
എന്തായാലും നിന്റെ ആഗ്രഹമല്ലേ. പോയി വേഗം വേഷം മാറി വാ. നമുക്കാ ജാനുവിൻറ കടയിൽ ചെന്ന് ബ്രായോ, ജെട്ടിയോ എന്താന്നുവെച്ചാൽ മേടിച്ചേക്കാം. അഛൻ വരാൻ താമസിക്കും. അതിനു മുൻപേ പോയി വരാം.” ഇതു പറഞ്ഞുകൊണ്ട് മീന പതിയെ വസ്ത്രം മാറാൻ കിടപ്പുമുറിയിലേക്ക് നടന്നു. ജാനുവിൻറെ കട വീട്ടിൽ നിന്ന് അരക്കിലോമീറ്ററേയുള്ളു. അത് ശരിക്കും ഒരു തയ്യൽക്കടയാണ്. അത്യാവശ്യം അടിവസ്ത്രങ്ങളും ടൗണിൽ നിന്ന് ജാനു സംഘടിപ്പിച്ച് വച്ചിരിക്കും. അവിടെ അടുത്ത് സ്ത്രീകൾക്ക് മാത്രമായുള്ള ഏക തുണിക്കടയാണത്. ജാനു കാര്യപ്രാപ്തിയുള്ള ഒരു സ്ത്രീയാണ്. ഭർത്താവ് മരിച്ചു പോയി. സുനിലിന്റെ പ്രായത്തിലുള്ള ഒരു മകനുണ്ട്. പേര് രവി. സുനിലിൻറ ക്ലാസ്സിൽ തന്നെ. അവൻ വളരെ അടുത്ത കൂട്ടുകാരനുമാണ്. ഭർത്താവിന്റെ മരണശേഷം ആ കടയാണ് ജാനുവിന്റെ ഉപജീവനമാർഗ്ഗം.