കഴിഞ്ഞോ തന്റെ കണക്കെടുപ്പ്..
ദേവന്റെ ചോദ്യം കെട്ടു അവൾ അവനെ നോക്കി..
കണ്ണ് തുറക്കാതെ തന്നെ അതെ ഇരിപ്പു
അനു മുന്നോട്ടാഞ്ഞ് മോളുടെ നെറ്റിയിൽ ഒന്ന് മുത്തി. അവൾ പോലും അറിയാത്ത ഒരു തൂവൽ സ്പർശം പോലെ.തിരിഞ്ഞു വീണ്ടും നോക്കിയപ്പോ ദേവൻ തന്നെയും മോളെയും നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു.
കണ്ണുകൾ കൊണ്ട് ദേവൻ അനുവിനെ അരികിലേക്കി മാടി വിളിച്ചു.
കട്ടിലിൽ നിന്നും ഇറങ്ങിയ അനു ദേവന്റെ അരികിൽ ചെന്നു. ദേവന്റെ അടുത്തായി ഇരിക്കാൻ തുനിഞ്ഞ അവളുടെ ഇടുപ്പിൽ പിടിച്ചു ദേവൻ അവളെ അവന്റെ മടിയിലേക്ക് ഇരുത്തി. വലതു കൈ അവന്റെ കഴുത്തിനു പിന്നിലൂടെ ഇട്ടു ഇടതു കൈ അവന്റെ നെഞ്ചിൽ ചേർത്ത് പിടിച്ചു അവൾ അവന്റെ തോളിലേക്ക് തല ചായ്ച്ചു ചൊതുങ്ങി ഇരുന്നു…
എന്താടോ… മോളെ കാണാണ്ടായപ്പോ പേടിച്ചു പോയോ…
അതിനവൾ മറുപടി ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല. പറയാതെ തന്നെ ദേവാനുള്ള ഉത്തരം അവന്റെ നെഞ്ചിനെ ചുടു കണ്ണീരിൽ നനയിച്ചു. എങ്ങലടിച്ചു കൊണ്ട് കരയുന്ന അനുവിന്റെ തലയിൽ അവൻ സാവധാനം തലോടികൊണ്ടിരുന്നു.
കരഞ്ഞു കലങ്ങിയ കണ്ണുമായി അവൾ ദേവന്റെ മുഖത്തേയ്ക്ക് നോക്കി. പുഞ്ചിരിക്കാനൊരു വിഫല ശ്രെമം നടത്തികൊണ്ട് അവൾ ചോദിച്ചു.
മോളെ എപ്പോളാ ഇങ്ങോട്ട് മാറ്റിയത്…
നീ കാവിലേക്കു പോയ സമയത്തു…
ചെറു ചിരിയോടെ ദേവൻ തുടർന്നു.
ഈ ദേവർമഠത്തിലെ രാജകുമാരിയണാവൾ അവൾക്കിനി ഇവിടെ ഒരു കുറവും ഉണ്ടാവില്ല. അവൾക്കു മാത്രമല്ല നിനക്കും…
ദേവൻ അനുവിനെ ഒന്നുകൂടെ ചേർത്ത് പിടിച്ചു
ദേവേട്ടാ അവൾ നീന്തി തുടങ്ങിയിട്ടുണ്ട് നമ്മള് വരുന്നതിനു മുന്നേ അവള് എഴുന്നേറ്റിരുന്നെങ്കിലോ.അതോർക്കുമ്പോ എന്റെ കയ്യും കാലും വിറയ്ക്കുന്നു.കട്ടിലിൽ നിന്ന് എങ്ങാനും വീണിരുന്നെങ്കിൽ. എനിക്കതു ഓർക്കാൻ കൂടി വയ്യ…..