കൊറോണ ദിനങ്ങൾ 10 [Akhil George]

Posted by

 

കവിത: നീ ഇന്ന് വരണേ. നിൻ്റെ കുട്ടൻ്റെ ചൂട് ഇല്ലാതൊണ്ട് ഒരു സുഖവും ഇല്ല.

 

ജോസ്‌ന വാ പൊത്തി പിടിച്ചു ചിരിക്കാൻ തുടങ്ങി.

 

ഞാൻ: ഡാ.. ഞാൻ പിന്നെ വിളിക്കാം. സാഹചര്യം ശെരി അല്ല. ഞാൻ പുറത്തേക്ക് വന്നു. എല്ലാവരും ഉണ്ട് ഇവിടെ. Bye.

 

കവിത: ഒരു ഉമ്മ തന്നിട്ട് പോടാ.

 

ഞാൻ: പിന്നെ വിളിക്കാം.

 

കവിത: എങ്കിൽ ഞാൻ തരട്ടെ. ഞാൻ ആദ്യമായി തന്ന കവിളിൽ അല്ല, രണ്ടാമത് തന്ന നെഞ്ചിലും അല്ല, എന്നെ എന്നും സ്വർഗം കാണിക്കുന്ന നിൻ്റെ കുട്ടനിൽ.

 

ഞാൻ: ടി.. പറയണത് മനസ്സിലാക്കൂ, ഞാൻ വിളിക്കാം.

 

കവിത: പോടാ പട്ടി. രാത്രി ഇങ്ങോട്ട് വാ ട്ടോ. ബാക്കി അപ്പോ പറഞ്ഞു തരാം.

 

കവിത കലിപ്പ് മോഡിൽ കോൾ കട്ട് ചെയ്തു പോയി. ഞാൻ ജോസ്‌നയേ ഒന്ന് നോക്കി, അവളുടെ മുഖം അല്പം ഗൗരവത്തിൽ ആണെന്ന് കണ്ടപ്പോൾ മനസ്സിലായി.

 

ഞാൻ: ഇപ്പൊ സമാധാനം ആയോ ഉണ്ടക്കണ്ണി. നോക്കണ കണ്ടില്ലേ.

 

ജോസ്‌ന: എങ്കിൽ പോയി അവരുടെ കൂടെ കുടുംബം നടത്തിക്കോ. ഞാൻ പോണ്.

 

അവള് എഴുന്നേറ്റു അകത്തു ബെഡിൽ പോയി കിടന്നു. ഞാൻ പിന്നാലെ ചെന്നു ബെഡിൽ അവളുടെ അടുത്ത് ഇരുന്നു. അവള് ഇടത്തെ കൈ കൊണ്ട് കണ്ണുകൾ മറച്ചു മലർന്നു കിടക്കുന്നു, ശ്വാസം എടുക്കുന്നതിന് അനുസരിച്ച് അവളുടെ മുലകൾ ഉയർന്നു താഴുന്നു, ചുണ്ടുകളിൽ കോപം.

 

ഞാൻ: ഡാ… വാവെ.. ഒന്ന് നോക്കഡോ. ഞാൻ ചുമ്മാ പറഞ്ഞത് അല്ലെ. എൻ്റെ കുട്ടി ഇങ്ങനെ പിണങ്ങിയാൽ എങ്ങിനെയാ. ഞാൻ ഇവിടെ വേറെ ആരോടാ സംസാരിക്കുക.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *