പക്ഷെ ഫൈസലിന്റെ വാക്കിന് അവന്റെ മുന്നിൽ നിന്നും ഒരു മറുപടിയും ഉണ്ടായില്ല…
അതുമല്ല ഫൈസലിന്റെ പിറകിൽ കൂടി മിന്നായം പോലെ എന്തോ ഒരു കറുത്ത രൂപം ഓടി പോയതായി ഫൈസലിന് തോന്നി…
“ഡാ അനസേ ഹംസേ എന്താടാ ആരും ഒന്നും മിണ്ടാത്തത് നിങ്ങള് എന്താ എന്നെ കളിപ്പിക്കുവാണോ ഡീ മോളെ നീ ഇല്ലേ അവിടെ വേണ്ട ഫൈസലിനോട് കളി വേണ്ട അനസേ ഹംസേ എവിടെയാ നിങ്ങള് എന്തേലും മിണ്ടെടാ മോനെ”
അവന്റെ ഉള്ളിലെ ഭയം ഇരട്ടിച്ചു….
എവിടെ നിന്നോ വന്ന കടവാവലുകൾ ചിറകടിച്ചു അവനെ മുട്ടിയിരുമി പറന്നു പോയി പുറത്തു നിന്നും കേൾക്കുന്ന നായ്ക്കളുടെ വല്ലാത്ത ഓരിയിടലുകൾ ആ മുറിയിലേക്ക് പ്രതിധ്വനിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു ആ മുറിയിലാകെ വല്ലാത്തൊരു ദുർഗന്ധം പടർന്നു….
അന്ന് കറുത്ത വാവ് ആയതിനാലാവം ഒരു നിലാവെളിച്ചം പോലും ഇല്ലാത്ത ആ കൂരിരുട്ടിൽ ഭയന്നു വിറച്ചു ഫൈസൽ തപ്പി തടഞ്ഞു….
“ഡാ അനസേ മോനെ എന്തേലും പറയെടാ എന്താടാ നിങ്ങള് ഒന്നും മിണ്ടാതെ ഇക്കാനെ പേടിപിക്കാതെടാ”
പേടിച്ചു വിറച്ചു കൊണ്ട് ഫൈസൽ മുറിയുടെ വാതിലിനു അടുത്തേക് പതിയെ തപ്പി തടഞ്ഞു കൊണ്ട് നീങ്ങി…
മുറിയുടെ വാതിലിന്റെ ലോക്കിൽ ഫൈസൽ കൈ വെച്ചതും എവിടെ നിന്നോ എന്നപോലെ പാറി വന്ന കടവാവൽ അവന്റെ മുഖത്തിൽ ഉരസി കൊണ്ട് അകന്നു പോയി…
“അയ്യോ അള്ളോഹ് ഞാൻ ചത്തെ”
അതിന്റെ ചിറകുകൾ കണ്ണുകളിൽ അടിച്ചുരസിയ വേദനയിൽ പിറകിലേക്കു അയാൾ മറിഞ്ഞു വീണു…
“അനസേ ഹംസേ ഒന്ന് രക്ഷിക്കെടാ എന്നെ അയ്യോ എന്റെ കണ്ണു പോയെ ആരേലും ഓടി വായോ”
ഫൈസലിന്റെ വേദന കൊണ്ടുള്ള അലർച്ച ആ മുറിയുടെ പുറത്തേക്കു വരെ പ്രതിധ്വനിച്ചു….