“എന്തു മടി ഉണ്ടാവാനാ ചേച്ചി അതൊക്കെ പണ്ടല്ലേ, ഇപ്പോൾ എല്ലാവരുടെയും ചിന്താഗതി തന്നെ മാറിയില്ലേ”
“നീ അങ്ങനെയുള്ള സ്ഥലത്ത് പോയിട്ട് എടുക്കുമോ, നിനക്ക് മടി ഉണ്ടാവില്ലേ”..
“ആവശ്യം വന്നാൽ ഞാൻ എടുക്കും എന്തിനു മടിക്കാനാ നമുക്ക് ഉപയോഗിക്കാൻ വേണ്ടിയല്ലേ ഗവൺമെൻറ് അതുകൊണ്ട് വെക്കുന്നത്”
“സാധനത്തിന്റെ പേര് പറയാതെ അത് ഇത് എന്നൊക്കെയല്ലേ ഇപ്പോൾ പറയുന്നത്, അങ്ങനെയുള്ള നീ എങ്ങനെയാ പബ്ലിക്കായി വെച്ച സാധനം പോയി എടുക്കുക..”
“അത് പിന്നെ ചേച്ചിയോട് ആയതുകൊണ്ടല്ലേ”
“നമ്മൾ ഇത്രയും ഫ്രണ്ട്ലി ആയില്ലേ എന്നിട്ടും നിനക്ക് എന്നോട് പറയാൻ മടിയാണെങ്കിൽ, ഒരു പരിചയം ഇല്ലാത്ത ആളുകളുടെ മുന്നിൽ കൂടെ പോയി നീ അത് എടുക്കും എന്ന് ഞാൻ വിശ്വസിക്കണോ, തള്ളുന്നതിനും ഒക്കെ ഒരു പരിധിയില്ലേ നന്ദു”
ചേച്ചിക്ക് അതെന്താണെന്ന് എന്നെക്കൊണ്ട് പറയിപ്പിക്കണം എന്ന് ഉള്ളതുപോലെ.കുറച്ചുകൂടി ഓപ്പണായി സംസാരിപ്പിക്കാൻ ചേച്ചി എന്നെ നൈസായിട്ട് നിർബന്ധിക്കുന്നത് പോലെ എനിക്ക് തോന്നി. കിട്ടിയ അവസരം വിട്ടു കളയേണ്ടെന്നു ഞാനും കരുതി.
“ആ സാധനത്തിന്റെ പേരാണ് കോണ്ടം. ഒരു പ്രഗ്നൻസി പ്രൊട്ടക്ഷൻ ഐറ്റം… മതിയോ ചേച്ചി..”
“ആഹാ നിനക്ക് നാണം ഒന്നും ഇല്ലല്ലോ പറയാൻ…” ഒന്നു ചമ്മിക്കൊണ്ടാണെങ്കിലും ചേച്ചി പറഞ്ഞു.
“ഇതൊക്കെ ഇപ്പോൾ എല്ലാവരും കോമൺ ആയിട്ട് പറയുന്നതല്ലേ.. ഒരു ടീച്ചർ ആയിട്ടും ചേച്ചിക്കും നാണമാണോ..”
“എനിക്ക് നല്ലോണം നാണമുണ്ട് നിന്നെപ്പോലല്ല..”
അങ്ങനെ ഒന്നും രണ്ടും സംസാരിച്ചു കുറെ നേരം കഴിഞ്ഞതിനുശേഷമാണ് ഞാൻ വീട്ടിലേക്ക് പോയത്. ഞങ്ങൾക്ക് രണ്ടുപേർക്കും കുറേക്കൂടെ ഓപ്പൺ ആയിട്ട് സംസാരിക്കാൻ തുടങ്ങിയിരുന്നു.