ഓർമ്മപ്പൂക്കൾ 5 [Nakul]

Posted by

“വേണ്ട പ്രമീള .its not fair . നിനക്ക് നിൻ്റേതായ ഒരു ജീവിതം ഉണ്ട്. അതിലേക്ക് നിൻ്റെ ഭർത്താവായി ഭാവിയിൽ ഒരാൾ വരും . അയാൾക്ക് വേണ്ടി നി കരുതി വെക്കണം ഇത്. ” മാധവൻ പറഞ്ഞ് നിർത്തി.

“ആർക്ക് വേണ്ടിയും ഒന്നും കരുതിവയ്ക്കുന്നതിൽ അർത്ഥമില്ല ഡോക്ടർ. നമുക്ക് ലഭിക്കുന്നത് ഒന്നും അർഹിക്കാത്ത ഒരാളാണെങ്കിൽ അയാൾക്ക് വേണ്ടി എന്തിന് വിലപ്പെട്ടത് എന്ന് കരുതുന്ന പലതും കരുതി വെക്കണം ? അതിലും നല്ലത് അർഹതയുണ്ടെന്ന് നമുക്ക് തോന്നുന്ന ഒരാൾക്ക് എല്ലാം സമർപ്പിക്കുന്നതല്ലേ?”.
ഒരു സ്ത്രീ അന്യ പുരുഷന്റെ മുമ്പിൽ സ്വന്തം ശരീരം സ്വയം സമർപ്പിക്കണമെങ്കിൽ അവൾ അയാളെ അത്രമേൽ സ്നേഹിച്ചിരിക്കണം അത്രമേൽ വിശ്വസിച്ചിരിക്കണം.. ” .അമ്മ പറയുന്നത് കേട്ട് എന്തു പറയണമെന്ന് അറിയാതെ അമ്മയെ നോക്കിയിരിക്കുകയാണ് ഡോക്ടർ.

“നേരം വെളുക്കാൻ ഇനി അല്പം സമയമേ ഉള്ളൂ . “അമ്മ ഓർമിപ്പിച്ചു.
” Love me doctor. Make love to me ..i want you so badly now ” .അമ്മയുടെ സ്വരത്തിൽ ഈർഷ്യയും കാമവും ദ്വേഷ്യവും ഉണ്ടായിരുന്നു.

അമ്മയെ നിരസിക്കാൻ ഇനികഴിയില്ലെന്ന് മാധവന് ബോധ്യമായി. അണക്കെട്ട് തകർന്നു, ആഗ്രഹത്തിൻ്റെ കുത്തൊഴുക്ക് പിടിച്ചുനിൽക്കാൻ കഴിയാത്തത്ര ശക്തമായിരുന്നു. മാധവൻ വീണ്ടും അകത്തിവെച്ച അമ്മയുടെ തുടകൾക്കിടയിൽ അമർന്നു. മാധവൻ്റെ ഭോഗദണ്ഡിനെ അമ്മ തൻ്റെ യോനി കവാടത്തിലേക്ക് നയിച്ചു. അയാൾക്ക് ഏറ്റവും വലിയ പ്രതിരോധം അനുഭവപ്പെട്ടു, മാധവൻ അമ്മയുടെ പൂറിൽ തൻ്റെ ചുണ്ട് വിരലും നടുവിരലും ചേർത്ത് വിരലുകൾക്ക് പോകാവുന്ന അത്ര അകത്തേക്ക് കടത്തി. യോനിസ്രവത്തിൽ വിരലുകൾ അനായാസം ഇരു ദിശകളിലേക്കും ചലിച്ചു.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *