നീല കളർ ചെക്കിൻ്റെ കൈലിയും മഞ്ഞ കളർ ബ്ലൗസുമിട്ട് ആറടിക്ക് അടുത്ത് പൊക്കമുള്ള ഉരുക്ക് വനിതയായ എൻ്റെ അമ്മ ശുഭക്ക് മുന്നിൽ രാജി നിൽക്കുന്നത് കാണാൻ വരെ പറ്റുമായിരുന്നില്ല .
“എന്താ മോളെ നീ വേണ്ടാത്ത രീതിയിൽ സംസാരിക്കുന്നത് ?”
“നിനക്ക് എന്ത് കൊണയാ അറിയേണ്ടത് എന്നാ ഞാൻ ചോദിച്ചത് ‘”
“രാഖി മോള് ആരോടാ സംസാരിക്കുന്നത് എന്ന് നോക്കണെ ..”
“നിനോട് തന്നെയാടി പൂറി ..”
“വേണ്ട മോളെ . നീ എൻ്റെ കാർത്തൂൻ്റെ മോളാ . വെറുതെ ചാവാൻ നിക്കണ്ട . ”
“ചാവണത് ആരാന്ന് കാണാടി പിഴച്ച പൂറി . നിനക്ക് എന്താ അറിയണ്ടത് ‘”
“നിനക്ക് എന്താടി കൊച്ച് പൂറി രാവിലെ തന്നെ പറ്റിയത് ? മനുഷ്യനെ രാവിലെ തന്നെ കലി ഇളക്കി ചാകാൻ വല്ല നേർച്ച നിനക്കുണ്ടോ ?”
“നിന്നെ കൊന്ന് ഇവിടെ തന്നെ കുഴിച്ചിട്ടിട്ടെ ഞാൻ പോകുവോളൂ . നിൻ്റെ തളർവാധം പിടിച്ച കണാരനെ പണ്ണി പൊളിച്ചത് ഞാനാടി . ഇനിയും പണ്ണും . നിനക്ക് കാണണൊ ?”
പൊലയാടിച്ചി മോളെ എന്നും വിളിച്ച് അത് കേട്ടപാതി കേൾക്കാത്ത പാതി എൻ്റെ അമ്മ രാഖിയുടെ കഴുത്തിന് പിടിച്ച് ഒറ്റ കയ്യിൽ പൊക്കി എടുത്ത് താഴേക്ക് എറിഞ്ഞു .
രാഖി മലർന്നടിച്ച് തല തല്ലി വീണു .
അമ്മ രാഖിയുടെ നെഞ്ചിൽ കയറി ഇരുന്ന് മുഖത്ത് കൈ ചുരുട്ടി ഇടിച്ച് ഇടിച്ച് ചമ്മന്തി പരിവമാക്കി ‘
പിന്നെ അമ്മ പതിയെ എഴുന്നേറ്റ് രാഖിയുടെ നെഞ്ചിൽ മൂന്നാല് ചവിട്ട് ചവിട്ടി തല ചവിട്ടി പിടിച്ചു .
“നീ എൻ്റെ കെട്ടിയവനെ പണ്ണും അല്ലേടി പൂറി . നിൻ്റെ അച്ചൻ കേശവനേക്കാൾ പ്രായം ഉണ്ടടി അങ്ങേർക്ക് “