ഞാൻ : ഹലോ…
ജാൻസി : ഹലോ അജുവല്ലേ?
അൽപ്പം ഗൗരവത്തിൽ
ഞാൻ : ആണെങ്കിൽ?
ജാൻസി : ഞാൻ ജാൻസിയാണ്
ഞാൻ : ഏത് ജാൻസി?
ജാൻസി : അവിടെ കഫെയിൽ ഉണ്ടായിരുന്ന
ഞാൻ : ഓ..അതായിരുന്നോ
ജാൻസി : മം..
ഞാൻ : എന്താ കാര്യം?
ജാൻസി : എന്നോട് ദേഷ്യമാണല്ലേ?
ഞാൻ : എനിക്ക് എന്തിന് ദേഷ്യം?
ജാൻസി : എനിക്കറിയാം അത് കൊണ്ടല്ലേ ഇങ്ങനെയൊക്കെ സംസാരിക്കുന്നേ
ഞാൻ : എങ്ങനെ?
പുഞ്ചിരിച്ചു കൊണ്ട്
ജാൻസി : ഇങ്ങനെ മസില് പിടിച്ച്
ഒന്ന് ചമ്മിക്കൊണ്ട് ഗൗരവം വിട്ട്
ഞാൻ : വിളിച്ച കാര്യം പറയ്? എനിക്ക് വേറെ പണിയുണ്ട്
ജാൻസി : അടുത്ത മാസം എന്റെ മാരേജാണ് അത് പറയാനാ വിളിച്ചത്
ഞാൻ : ഓ…അതാണോ എന്നാ പറഞ്ഞില്ലേ ശരിയെന്ന
എന്ന് പറഞ്ഞു കൊണ്ട് ഞാൻ കോള് കട്ട് ചെയ്യാൻ പോയതും
ജാൻസി : അയ്യോ വെക്കല്ലേ അജു
ഞാൻ : ഇനി എന്താണ്?
ജാൻസി : അജു വരില്ലേ?
ഞാൻ : ഉറപ്പൊന്നുമില്ല
ജാൻസി : അങ്ങനെ പറയല്ലേ, അജു വരണം…
ഞാൻ : അതെന്താ? ഞാൻ വരാതെ കല്യാണം നടക്കില്ലേ?
ജാൻസി : ഹമ്…എന്താണ് അജു ഇങ്ങനെയൊക്കെ പറയുന്നേ?
ഞാൻ : ആ നോക്കട്ടെ
ജാൻസി : മം..വരണോട്ടാ
ഞാൻ : ആ…എന്നാണ് ഇത്?
ജാൻസി : ജനുവരി ആറിന്
ഞാൻ : ഞായറാഴ്ചയാണോ?
ജാൻസി : ആ അതെ വീടിനടുത്തുള്ള പള്ളിയിൽ വെച്ചാണ്, അജു തലേ ദിവസം തന്നെ വാ..
ഞാൻ : ഏയ് തലേന്നൊന്നും വരാൻ പറ്റില്ല, എനിക്ക് ജോലിയുണ്ട്
ജാൻസി : ആണോ… സന്ധ്യയും സുധാന്റിയുമൊക്കെ അന്നാണ് വരുന്നത് അജുനപ്പോ അവരുടെ കൂടെ വരാലോ അതാ ഞാൻ പറഞ്ഞത്
സുധയാന്റി വരുന്നുണ്ടെന്ന് കേട്ട സന്തോഷത്തിൽ
ഞാൻ : അവരൊക്കെ വരുന്നുണ്ടോ?