ഞാൻ : എന്തേയ്?
രഞ്ജിനി : ക്യാമറ കണ്ണുമയാണ് ഓരോരുത്തരുടെ ഇരിപ്പ്, നീ അങ്ങോട്ട് വരണ്ട താമസമുള്ളു അപ്പൊ വരും നൂറ് ചോദ്യങ്ങൾ
ഞാൻ : അതാണോ, ഞാൻ വന്നിരുന്ന സ്ഥലമല്ലേ, സുധിയുടെ കൂട്ടുകാരനാണെന്ന് പറഞ്ഞാൽ പോരേ
രഞ്ജിനി : ഹമ്…വെറുതെ റിസ്ക്ക് എടുക്കല്ലേ ചെക്കാ..
ചിരിച്ചു കൊണ്ട്
ഞാൻ : ഇതൊക്കെ ഒരു ത്രില്ലിങ്ങല്ലേ ചേച്ചി
പുഞ്ചിരിച്ചു കൊണ്ട്
രഞ്ജിനി : ആ രണ്ട് കൊള്ളുമ്പോൾ ഈ ത്രില്ലൊക്കെ തീരും
ഞാൻ : മം നോക്കട്ടെ, ആ സുധിയുടെ നമ്പർ എനിക്കൊന്ന് തന്നേക്ക്
രഞ്ജിനി : മം…തരാം, ആ കൊച്ചായിട്ട് എങ്ങനെയാ നീ വല്ല പ്രേമവും ആണോ?
ഞാൻ : പ്രേമോ.. വേറെ പണിയില്ല, അവള് പ്ലസ് ടൂവിന് എന്റെ കൂടെ പഠിച്ചെന്ന് മാത്രമുള്ളു
രഞ്ജിനി : പിന്നെ എങ്ങനെ…?
ഞാൻ : അവള് പണ്ടേ ഉടായിപ്പാണ്, ഇപ്പഴാണൊന്ന് കൈയിൽ കിട്ടിയത്
പുഞ്ചിരിച്ചു കൊണ്ട്
രഞ്ജിനി : മ്മ് അപ്പൊ കാര്യങ്ങളൊക്കെ നന്നായിട്ട് നടക്കുന്നുണ്ട്
പുഞ്ചിരിച്ചു കൊണ്ട്
ഞാൻ : ആ…ഇടക്കിടക്ക്
രഞ്ജിനി : എവിടെ വെച്ചാണ്?
ഞാൻ : ഇടക്ക് ഷോപ്പിൽ പോവും അല്ലെങ്കിൽ അവളുടെ വീട്ടിൽ
രഞ്ജിനി : വീട്ടിൽ ആരൊക്കെയുണ്ട്?
ഞാൻ : ഉമ്മയും വാപ്പയും
ചിരിച്ചു കൊണ്ട്
രഞ്ജിനി : മം… പെടാതെ സൂക്ഷിച്ചോ, നിന്റെ കട്ട് ചെയ്ത് കളയും
ഞാൻ : അങ്ങനൊന്നും പെടില്ല മോളേ…
രഞ്ജിനി : ഇതുപോലെ വേറെ ആരെങ്കിലും ഉണ്ടോ?
ഞാൻ : അറിഞ്ഞിട്ടിപ്പോ എന്തിനാ?
രഞ്ജിനി : ചോദിച്ചുന്നുള്ളേ…
ഞാൻ : ഹമ്… അപ്പം തിന്നാൽ പോരെ ഇനി കുഴിയും എണ്ണാൻ നിക്കണോ
രഞ്ജിനി : പോടാ…
ഓരോന്ന് സംസാരിച്ചങ്ങനെ സൽമയുടെ കടയുടെ മുന്നിലെത്തി, ബൈക്ക് നിർത്തി