“” മോനെ അഭി, അത്…! കല്യാണം കഴിഞ്ഞ് പിറ്റേന്ന് തന്നെ…! “” ഞാൻ പറയുന്നത് കേട്ട് ഒരാശങ്കയോടെ അവരെന്നെ നോക്കി… പക്ഷെ എന്ത് വന്നാലും പോണമെന്ന് തീരുമാനിച്ചതോണ്ട് ഞാനത് കാര്യമാക്കിയില്ല…
“” പോയേപറ്റു ലക്ഷ്മിയമ്മേ…! ഞാനവടെ ലീവൊന്നും പറഞ്ഞിരുന്നില്ലല്ലോ…! പോരാത്തേന് ഈ കല്യാണൊക്കെ പെട്ടന്ന്ണ്ടായതല്ലേ…! ഒരുപാട് വർക്ക് പെൻഡിങ്ങിലായോണ്ട് ലീവ് ചോദിച്ച കിട്ടൂല്ല്യ…! “” ലീവ് ചോദിച്ചൂടെന്നുള്ളൊരു ചോദ്യം മുന്നിൽ കണ്ട ഞാൻ ഒരു പ്രികൊഷെനിട്ടുകൊണ്ട് പറഞ്ഞതോടെ അവരൊന്നയഞ്ഞു…! എന്നാലും അവസാന ശ്രേമമെന്നോണം അവർ,
“” ഒന്നൂടി അലോയിച്ചിട്ട് പോരെ മോനെ…! “”
“” എനിക്കും സങ്കടണ്ട് ലക്ഷ്മിയമ്മേ, പക്ഷെ പോയെ പറ്റു…! ജോലിയായി പോയില്ലേ…! “” എന്നെക്കൊണ്ടാവുന്നവിതം സങ്കടമാഭിനയിച്ച് ഞാനവരെ നോക്കി പറഞ്ഞു…!
“” സമയല്ല്യ…! ഇപ്പോ എറങ്ങിയാലേ ഉച്ചയാവുമ്പക്കും അവടെത്താമ്പറ്റു…! തത്കാലം ഏതേലൊരു വണ്ടികിട്ടോ…! വീട്ടിപോവാനാണെ, ഡ്രെസ്സൊക്കെ എടുത്തിട്ട് വേണം തിരിച്ച് പോവാൻ…! “” ഇനിയും ലഗാക്കിയ അവരെന്തേലൊക്കെ പറയൂന്ന് വിചാരിച്ച് ഞാനവരെ ഉന്തിത്തള്ളി അകത്തേക്കയച്ചു…! പെട്ടന്ന് തന്നെ അവരോരു കാറിന്റെ ചാവിയുമായി വന്ന് എനിക്ക് തന്നു…! പിന്നെയൊന്നും നോക്കീല, ചാവിക്കിട്ടിയതും ഞാൻ നേരെ പുറത്തോട്ടിറങ്ങി… അവൾടെച്ഛന്റെ കാർ ആണ്… അതുമെടുത്ത് അവരെ തിരിഞ്ഞുപോലും നോക്കാതെ ഞാൻ വേഗം വണ്ടിവിട്ടു…!