“എന്നോട് ഇവിടത്തെ ഓഫീസിലെ ചേച്ചി പറഞ്ഞതാ..”
കവിത ഒരു ചെറിയ അമ്പരപ്പോടെ പ്രസ്താവിച്ചു.
“ഇത്രയും പെട്ടെന്നോ..??”
ഷൈനി വിശ്വാസം വരാതെ ഒന്നു കൂടി എടുത്തു ചോദിച്ചു..
“എടി.. ഇത് mcq test അല്ലായിരുന്നോ.. നമ്മുടെ ഇൻസ്റ്റിറ്റ്യൂട്ട്ൽ OMR സ്കാനറിനാണോ ക്ഷാമം.. ഇന്നലെ വൈകുന്നേരം തന്നെ എല്ലാം നോക്കി തീർന്നെന്നാ കേട്ടത്..”
രാവിലെ വീട്ടിൽ നിന്നിറങ്ങുമ്പോൾ ഷൈനിക്ക് യാതൊരു ഭയവും ഇല്ലായിരുന്നു.. പക്ഷെ ഇപ്പോൾ അവളുടെ ഹൃദയത്തിന്റെ മിടിപ്പ് അവൾക്ക് തന്നെ കേൾക്കാവുന്നത്ര ഉച്ചത്തിലായിരുന്നു..
“എന്തായിരിക്കും റീന മിസ് തരാൻ പോവുന്ന പണിഷ്മെന്റ്??”
കവിത ചോദിച്ചു..
“എന്തായാലും ആ അരുണിനെ ചെയ്തത് പോലെ ഒന്നും ആയിരിക്കാൻ വഴിയില്ല..”
“നിനക്ക് ഉറപ്പുണ്ടോ ഷൈനി??”
“പിന്നല്ലാതെ, നമ്മൾ ഗേൾസിനെ അങ്ങിനെ ഒക്കെ ചെയ്യാൻ പറ്റുമോ?? തുണിയില്ലാതെ നടത്താനൊന്നും അവർക്ക് ഒരിക്കലും പറ്റില്ല..”
“അത്ര ഉറപ്പിക്കേണ്ട ഷൈനി, ഇത് വിന്നേഴ്സ് ഇൻസ്റ്റിറ്റൂട്ട് ആണ്, റിസൾട്ട് ഉണ്ടാക്കാൻ വേണ്ടി നമ്മളെ എങ്ങനെ മാനം കെടുത്താനും അവർ മടിക്കില്ല..”
ക്ലാസിലെ എല്ലാവരും പേപ്പർ കിട്ടാൻ പോവുന്നതിന്റെ ആശ്ചര്യത്തിലായിരുന്നു.. മിക്കവർക്കും അറിയേണ്ടിയിരുന്നത് അവരുടെ മാർക്കുകൾ മാത്രമായിരുന്നില്ല… ആർക്കായിരിക്കും ആ കുറഞ്ഞ സ്കോർ എന്നും, എന്തായിരിക്കും മിസ് പറഞ്ഞ ആ പണിഷ്മെന്റ് എന്നതുമായിരുന്നു.
“ചിലപ്പോൾ ചന്തിക്ക് നാല് അടി തന്നൂന്ന് വരാം ക്ലാസിന്റെ മുന്നിൽ വച്ചു..”
കവിത പറഞ്ഞു..