***********************************
“ആ… ഇതൊക്കെ മിസ് വെറുതെ പറഞ്ഞതാവും.. നമ്മളെ പേടിപ്പിച്ചു നല്ല സ്കോർ ഉണ്ടാക്കാൻ..”
കവിത ഒരു ദീർഘ നിശ്വാസത്തോടു കൂടി പറഞ്ഞു.
“ഞാൻ വിചാരിക്കുന്നത്.. ലാസ്റ്റ് വരുന്ന ആ ആൾ ഞാനാണെങ്കിൽ ഞാൻ ഒറ്റയ്ക്കായിപ്പോവരുതേ എന്നാ എന്റെ പ്രാർത്ഥന.. ഷെയർ ചെയ്യാൻ ഒരാൾ കൂടിയുണ്ടെങ്കിൽ എന്ത് നന്നായേനെ..”
സോന പറഞ്ഞു..
അതുകേട്ടപ്പോൾ സോനയ്ക്കൊപ്പം സാധാരണ അവസാന റാങ്കിലേക്ക് എത്തിപ്പെടാറുള്ള ഷൈനി നെറ്റിചുളിച്ചു..
“എടി ദുഷ്ടേ… നോക്കിക്കോ നീ ഒറ്റയ്ക്ക് തന്നെയാവും.. ചന്തിയ്ക്ക് അടികൊള്ളാൻ കാത്തിരുന്നോ. ഇത്തവണ ഞാൻ എങ്ങനെയാണേലും പഠിച്ചു കേറിയിരിക്കും… പക്ഷെ ആ മിസ് പറഞ്ഞത് എന്ത് പണിഷ്മെന്റ് വേണേലും ആകാമെന്ന..”
“ചിലപ്പോ കൈചുരുട്ടിപ്പിടിച്ചു സ്കെയിൽ കൊണ്ടുള്ള അടിയാവും..”
കവിത പറഞ്ഞു..
“ചിലപ്പോ പിരിയഡ് മുഴുവൻ കൈപൊന്തിച്ചു ക്ലാസിന്റെ മൂലയിൽ നിൽക്കണമായിരിക്കും.. എന്നാലും സാരമില്ല.. പക്ഷെ ആ അരുണിനെ ചെയ്തപോലെ എന്നെ ചെയ്യാതിരുന്നത് മതിയായിരുന്നു.”
സോനയും പറഞ്ഞു..
ഷൈനിയും കവിതയും ഒരു നിമിഷം മുഖത്തോട് മുഖം നോക്കി..
“അതെന്തായാലും സംഭവിക്കില്ല സോനാ.. ഞാൻ പറഞ്ഞത്, ഗേൾസിനെ അവർ ഒരിക്കലും അങ്ങിനെ ചെയ്യില്ല.. ചന്തിക്ക് തല്ലുകിട്ടുമായിരിക്കും ചിലപ്പോ.. പക്ഷെ ഒരു ഗേളിനെ തുണിയുരിച്ചു ഈ ഇൻസ്റ്റിറ്റ്യൂട്ട് മുഴുവൻ നടത്തിക്കുന്നതൊന്നും നടക്കില്ല സോനാ.. പിന്നെ റീന മിസ് ഇതുവരെ മാക്സിമം പണിഷ്മെന്റ് തന്നിട്ടുള്ളത് കയ്യിൽ ചൂരൽ കൊണ്ടുള്ള അടിയാ.. അവർ ഇതൊന്നും ചെയ്യില്ലന്നെ..”