” ന്താ പറഞ്ഞേ..? ബെസ്റ്റ്…?? ”
നീതു മുഴുവൻ കേൾക്കാത്തത് കൊണ്ട് വീണ്ടും ചോദിച്ചു…
” ഒന്നൂല്ല്യ…..”
സിദ്ധു പറഞ്ഞത് ഒരിക്കൽ കൂടി പറയാൻ തയ്യാറായില്ല..
അവന്റെ കെറുവിച്ച മുഖഭാവം കണ്ടു നീതു ചിരിച് കൊണ്ട് സിതാരക്കരികിൽ ഇരുന്ന് അവളുടെ ചായ എടുത്ത് മൊത്തി…
” അല്ല, സിദ്ധുവേട്ടൻ എന്നാ പോണത്..?? ”
നീതു ചായ സിതാരക്ക് തിരികെ കൊടുത്ത് കൊണ്ട് ചോദിച്ചു… സിദ്ധു ആലോചനയോടെ ഇരുന്നു..
” ഏറിയാൽ ഒരാഴ്ച… അതിന് മുൻപ് പോണം, ചെയ്ത് തീർക്കാനുള്ളതൊക്കെ ഏറെക്കുറെ തീർന്ന പോലെയാണ് … ”
അവന്റെ മറുപടി കേട്ട് സിതാര ഒരു നൊടി അവനെ നോക്കി തിരിഞ്ഞു..
പെട്ടെന്നുള്ള ഓർമയിൽ സിദ്ധു എഴുന്നേറ്റ് വടക്കേ ഭാഗത്തു നിർത്തിയിട്ട ജീപ്പ് കാണുന്ന ഉമ്മറ ഭാഗത്തു നിന്നുകൊണ്ട് ചായ ഊതിക്കുടിച്ചു….. അതിനുവേണ്ടി താൽക്കാലികമായി ഒരു ഷെഡ് ശങ്കരൻമാമ ഉണ്ടാക്കിയിരുന്നു, അത് ഉപകാരപ്പെട്ടു…
പോവാനുള്ള ഡ്രെസ്സുകളും മറ്റും റെഡിയാക്കി വെക്കാനുണ്ട്, അതൊക്കെ ബാഗിൽ കുത്തി നിറക്കണം, കൊണ്ടുപോയിട്ട് കാര്യമുണ്ടോ എന്നറിയില്ല എന്നാലും ഇരിക്കട്ടെ…
മഴ തകർത്തു പെയ്തുക്കൊണ്ടിരിക്കുകയാണ് … കാറ്റിൽ മുറ്റം നിറയെ പല മരത്തിൽ നിന്നും ഇലകൾ വീണുകൊണ്ടിരുന്നു…. കാർമേഘം മൂടിയത് കൊണ്ട് സമയം എത്രയാണെന്ന് ഒരു പിടിയും ഇല്ല..
കുറച്ചു സമയം കഴിഞ്ഞപ്പളേക്കും ലക്ഷ്മിയമ്മയും ശങ്കരനും അവരുടെ സാധാരണ ഇരുത്തത്തിനായി ഉമ്മറത്തേക്ക് വന്നു, നീതു വിളക്ക്കൊളുത്തി വെച്ച് അവർ പ്രാർത്ഥിച്ച ശേഷം പതിവ് പരിപാടികളിലേക്ക് കടന്നു…