അവൾ – ഓക്കേ, ദേ ഞാൻ ഒരു ബ്ലൂ കളർ ചുരിദാർ ആന്നിട്ടിരിക്കുന്നെ.
ജോർജ് – ആഹ് ഓക്കേ.
അങ്കിൾ ഞാൻ ഇപ്പോൾ വരാം.
ജോർജ് പോയി ബൈക്ക് എടുത്തു കൊണ്ട് തന്റെ കൂട്ടുകാരോട് da ഞാൻ ഇപ്പോൾ വരാം ഒന്നു ശ്രദ്ധിച്ചേക്കണേ.
ശ്രദ്ധിക്കുന്നുണ്ടണ്ണ നീ പോയേച്ചും വാ. ഓരോന്നു വായി നോക്കിയും കൂട്ടുകാരൻ പറഞ്ഞപ്പോൾ ജോർജ് ചിരിച്ചുകൊണ്ട് ബൈക്ക് എടുത്തു പോയി.
അങ്കമാലി റെയിൽവേ സ്റ്റേഷൻ.
റെയിൽവേ സ്റ്റേഷനിൽ ബൈക്ക് പാർക്ക് ചെയ്ത് ഫില്ലറിന്റെ അവിടേക്കു നടന്നു. അവിടെ എത്തിയപ്പോൾ കണ്ട കാഴ്ച്ച ജോർജിനെ ഞെട്ടിച്ചു. 😳
അന്ന!
അവൻ അവളുടെ അടുത്ത് ചോദിച്ചു. നീയാണോ ഇത്. നിന്നെയാണോ ഞാൻ വിളിച്ചേ അവനെ കണ്ട സന്തോഷത്തിലും അത്ഭുത പെട്ടു നിൽക്കുകയായിരുന്നു അവൾ. നിലാവുള്ള രാത്രിയിൽ അവളെ അത് ഒരുപാട് സന്തോഷം നൽകി.
ജോർജ് – ഹലോ.
അന്ന – ഏതോ ലോകത്തു നിന്നും ഉണർന്നു കൊണ്ട്. നിന്നെയാണോ ഞാൻ കാത്തിരുന്നത്.
ഇത് ഭയങ്കര സർപ്രൈസ് ആയല്ലോ.
ജോർജ് – ഹും, നിനക്കൊരു ടാക്സി വിളിച്ചു പോരാവുന്നതല്ലേയുള്ളു.
അന്ന – കറക്റ്റ് ലൊക്കേഷൻ അറിയാതെ ഞാൻ എങ്ങോട്ട് പോരാനാ.
ജോർജ് – അതവിടുന്നു അയച്ചുതരാൻ പറഞ്ഞാൽ പോരെ.
അന്ന – ഓഹോ, ഏതായാലും വന്നില്ലേ സാറേ. നല്ല tired ആണേ. പോകാൻ നോക്കാം.
ജോർജ് – വാ.
രണ്ടു പേരും ബൈക്കിന്റെ അടുത്തേക്ക് നടന്നു. അവന്റെ കൂടെ ബൈക്കിൽ പോകുന്നത് ആലോചിച്ചപ്പോൾ അവൾക്കു ചെറിയൊരു സന്തോഷം തോന്നി. അവൻ ബൈക്ക് എടുത്തു. അവൾ ഇരു കാലുകളും അപ്പുറവും ഇപ്പുറവും ആക്കി ഇരുന്നു.