നീ കൊച്ചിനെ കണ്ടോ… അവൾക്ക് മൈലാഞ്ചി ഇടുവാ… ജീഷേ… പൊന്നൂനോടൊന്നിങ്ങോട്ട് വരാൻ പറ…
നീ വാ ഞാൻ എല്ലാരേം പരിചയപെടുത്തിത്തരാം…
നിനക്കിവരെ അറിയോ… ഇത് രാജീവിന്റെ അമ്മായിയാ…
ഇത് ഞങ്ങളെ ഷെബി ഗോവിന്ദേട്ടന്റെ ശിഷ്യനാ… ഇപ്പൊ ഗൾഫിലു വല്യ കമ്പിനീലാ പണി… നല്ല ശമ്പളൊക്കെയാ… (ആദ്യം മുതൽ ഗ്രീസ് പുരണ്ട വേശത്തോടെ ഈ വീട്ടിലേക്ക് വരുമ്പോ ഇവരെ മോള് ജിഷേച്ചി എന്നോടും ആശാനോടും കാണിക്കാറുള്ള അതേ അവജ്ഞ അവരുടെ മുഖത്തും ഉണ്ടെങ്കിലും ജീഷേച്ചിയെ പോലെ തന്നെ അവരും അത് മറയ്ക്കാൻ ശ്രമിക്കുന്നുണ്ട്)
ഏന്റെ കൈ പിടിച്ച് വലിച്ചു ആളുകൾക്കിടയിലൂടെ നടന്നു പാവ പോലെ കൂടെ നടന്നു ഓരോരുത്തരെയും എനിക്കും എന്നെ അവർക്കും സന്തോഷത്തോടെ പരിചയപെടുത്തികൊടുക്കുന്നതിനിടെ എല്ലാരോടും ഞാൻ ചിരിച്ചു കാണിച്ചു
അച്ഛമ്മേ…
ചേച്ചി : മോള് വന്നോ… ഇതാരാന്ന് മനസ്സിലായോ…
ഇത് ഷെബിചേട്ടനല്ലേ… അതേ… ഷെബിചേട്ടനാ…
എടീ കോലു മിട്ടായീ നീയങ്ങു വളർന്നുപോയല്ലോ… (മുൻപ് ആശാന്റെ കൂടെ പണിയെടുത്ത കാലത്ത് കണ്ടതാ ഞാനിവളെ അന്നൊരു നീല പാവാടയും ചന്ദന കളർ ഷർട്ടും ഇട്ട് ആശാനോട് കോലു മിട്ടായിക്ക് പൈസ ചോദിച്ചു വരുന്ന ഇവളെ അന്ന് ഞാൻ കോല്മിട്ടായി എന്ന് വിളിച്ച് കളിയാക്കുമായിരുന്നു)
പോ ചേട്ടാ… ചേട്ടനങ്ങു വലിയ ആളായല്ലോ… വേഷമൊക്കെ ഇപ്പോഴും പഴയ പോലെ തന്നെ ഉണ്ട്…
ജീഷേച്ചി വരുന്നത് കണ്ട് ഞാൻ ചിരിച്ചോണ്ട് ലോഗ്യം ചെയ്തതിന് അവരും ചിരിയോടെ ലോഗ്യം ചെയ്തു ആശ്വതിയെയും വിളിച്ച് പോവുമ്പോ “പണ്ടേ ഞാൻ നിന്നോട് പറയുന്നതാ ആ അസത്തിനോട് കൊഞ്ചാൻ പോവരുതെന്ന് എത്രപറഞ്ഞാലും കേൾക്കില്ല… അതെങ്ങനെയാ കിളവനും കിളവിക്കും പണ്ടേ മോനേക്കാളും അവനോടല്ലേ ഇഷ്ടം”