മെ ശ്രീജ : എല്ലാം ശെരിയാവുമെടാ… നിങ്ങളെ പോലെ ചിന്തിക്കുന്ന മക്കളുണ്ടെൽ തന്നെ എല്ലാം തന്നെ ശെരിയായിക്കോളും…
അവിടുന്നിറങ്ങി ആശാന്റെ വീട്ടിലെത്തുമ്പോ അനുവും മൂസിയും കസേരയിലിരിപ്പുണ്ട് അവിടെ ഉണ്ട് പന്തൽ പണിയൊക്കെ ഗംഭീരം എന്ന് പറയേണ്ടുന്ന തരത്തിൽ തന്നെ ചെയ്തിട്ടുണ്ട് കല്യാണം അറിയാൻ വന്ന ബന്തുക്കൾക്കും നാട്ടുകാർക്കും ഇടയിൽ വെള്ള മുണ്ടും ഷർട്ടും ഇട്ട് തലയെടുപ്പോടെ നടക്കുന്ന ആശാനെ കണ്ടപ്പോ തന്നെ മനസ് നിറഞ്ഞു ആശാൻ ഞങ്ങളെ കണ്ടതും
ആശാൻ : നിങ്ങളെവിടെയിരുന്നിതുവരെ… പിള്ളേര് എത്രനേരായി നിങ്ങളെ കാത്തിരിക്കുന്നു…
ചെറിയ പണിയിൽ പെട്ടുപോയാശാനേ…
ആശാൻ : അകത്തേക്ക് ചെല്ല് പെണ്ണിന് മൈലാഞ്ചി ഇടുന്നുണ്ട്
ഞങ്ങൾ അകത്തേക്ക് കയറി എല്ലാരുടെ മുഖത്തും കല്യാണ തെളിച്ചം നിറഞ്ഞു നിൽപ്പുണ്ട് ഞങ്ങളെ കണ്ട് അടുത്തേക്ക് വന്നു തോളിൽ തല്ലികൊണ്ട്
ജാനുവേച്ചി (ആശാന്റെ ഭാര്യ) : എത്ര കാലായി നിന്നെ ഇങ്ങോട്ടൊന്നു കണ്ടിട്ട്… നിനക്കൊരു മാറ്റോം ഇല്ലാലോ… ആശാൻ പറഞ്ഞപ്പോ ഞാൻ പറഞ്ഞതാ നിന്നോടൊന്നിങ്ങോട്ട് വരാൻ പറയാൻ അപ്പൊ മൂപ്പര് പറഞ്ഞു നീ ആശുപത്രിയൊക്കെയായി എന്തൊക്കെയോ തിരക്കിലാണെന്ന്… കല്യാണം ഉറപ്പിച്ചപ്പോ തൊട്ട് ആശാന്റെ മനസീ സങ്കടമായിരുന്നു ഇപ്പൊ ആള് ഭയങ്കര സന്തോഷത്തിലാ… രാജീവൻ എന്ത് ചെയ്യണേലും മൂപ്പരോട് ചോദിച്ചിട്ടെ ചെയ്യുന്നുള്ളൂ… നീ ആശാനേ കണ്ടോ…
കണ്ട് ചേച്ചീ… (എനിക്ക് സംസാരിക്കാൻ പോലും അവസരം തരാതെ സന്തോഷത്തോടെ ഉള്ള സംസാരം കേട്ട് എന്ത് പറയണം എന്നറിയാത്ത അവസ്ഥയിൽ വേറൊന്നും വായിൽ വന്നില്ല)