നിശബ്ദമായി ഞങ്ങൾ നാലുപേരും സോഫയിലിരിക്കെ നിലത്ത് കാർപ്പറ്റിൽ കിടക്കുന്ന ജാസ്മിനെ നോക്കിയ അവളുടെ ഉമ്മ ഇത്തയെ നോക്കി
ഉമ്മ : ഇവളെ പെറ്റതിന് മോളേനോട് പൊറുക്കണം…
ഇത്ത : (അവരുടെ കൈയിൽ പിടിച്ചു) എന്തായിത് ഇങ്ങനൊന്നും പറയല്ലേ എനിക്ക് ആരോടും ഒരു ദേഷ്യോമില്ല… ഇപ്പൊ ഈ കിടക്കുന്ന ഇവളോട് പോലും എനിക്ക് ദേഷ്യമില്ല…
നോട്ടിഫിക്കേഷൻ കേട്ട് വാചിലേക്ക് നോക്കി എഴുനേറ്റ് ചെന്ന് വാതിൽ തുറന്നു പുറത്ത് നിൽക്കുന്ന അമൽ രണ്ട് ട്രോളി ബാഗുമായി അകത്തേക്ക് വന്നു എല്ലാരോടും ചിരിച്ചുകൊണ്ട് നിലത്ത്തുകിടക്കുന്ന ജാസ്മിനെ പുച്ഛത്തോടെ നോക്കി
വാതിലടച്ചു തിരിഞ്ഞ ഞാനും ജസ്നയും അവനെ കൂട്ടി ജാസ്മിൻ കിടന്നിരുന്ന മുറിയിൽ ചെന്നു സൈഡിൽ വെച്ച ലാഡർ എടുത്തുകൊണ്ട് റാക്കിന് ചുവട്ടിൽ ഇട്ടു അതിലേക്ക് കയറി ഒരു പഴയ ഷൂട്ട്കേസ് വലിച്ച് പുറത്തേക്കുടുത്തു അതിലുള്ള അഭരണങ്ങൾ എടുത്ത് അമൽ കൊണ്ടുവന്ന ബാഗിലെക്കിട്ടു ഷൂട്ട്കേസ് പഴയ പോലെ വെച്ചു ജാസ്മിൻ അലമാര തുറന്ന് അതിൽ നിന്നും ജാസ്മിന്റെ വാരിവലിച്ചിട്ട പഴയ ഡ്രെസ്സുകൾ എടുത്ത് അതിനടിയിൽ അടുക്കിവെച്ചിരിക്കുന്ന അഞ്ഞൂറിന്റെ കെട്ടുകൾ എടുത്ത് ബാഗിലെക്കിട്ടുകൊടുക്കെ അമൽ പുറത്തേക്ക് പോയി അവൻ പോയ കണ്ടതും ജസ്ന ഏന്റെ അരികിലേക്ക് നീങ്ങി
എന്ത് പണിയാ നീ കാണിച്ചേ മനുഷ്യന് കാലടുപ്പിച്ചു നടക്കാൻ വയ്യ
ഞാനോ… നീയല്ലേ കഴപ്പ് കയറി കുത്തികയറ്റിയെ…
ഞാൻ അപ്പോഴത്തെ മൂഡിൽ അങ്ങനെ ചെയ്യുമ്പോ നിനക്കൊന്ന് തടഞ്ഞൂടായിരുന്നോ… എന്ത് വേദനയാണെന്നറിയുമോ…